Νέο τραγούδι από τον "Σέσκουλα"

[ntouzenis]

Με τον Σεσκουλα εχω και γω μια παρομοια συνεργασια αν και εχουμε βρεθει απο κοντα ...
Και εγω τα βρισκω πολυ ωραια κομματια, με αρκετα πρωτοτυπα στοιχεια !!

Οσον αφορα το διλλημα αν γραφουμε σε "παλιο" στυλ ή οχι δε μπαινει για μενα τετοιο θεμα, αφου ειμαστε "φαν" του ρεμπετικου και ακουμε πιο πολυ αυτες τις μουσικες, τις γουσταρουμε και τις παιζουμε, αρα εκει θα κυμανθουμε οταν συνθετουμε ή στιχουργουμε, αναγκαστικα !!

Αν θελουμε να παμε σε αλλο πεδιο μουσικο, τοτε θα κυμανθουμε σε εκεινο ακριβως το πεδιο, οπως πχ μπλουζ, ηπειρωτικο, μπαλλαντα, εντεχνο, νησιωτικο κλπ Παλι θα βρεθει καποιος ή η πλειονοτητα και θα πει : αααα ξερεις αυτο θυμιζει Πλιατσικα, Μητροπανο, Λοϊζο, Pink Floyd, Willie Dixon κλπ

Κατι τετοιο εκαναν οι Λαβυρυθμος..., τα τραγουδια τους εχουν αναφορες σε διαφορα μουσικα ειδη, αφου εχουν τετοια ακουσματα και τους βγαινουν και στη συνθεση !!
(μη γινει μπερδεμα με τους παραπανω επωνυμους καλλιτεχνες, γενικο ηταν το παραδιεγμα)

Το ζητουμενο ειναι αφου εχουμε την πολυτελεια σήμερα να ακουμε χιλιαδες μουσικες, απο τα φτηνα ή πανακριβα μας στερεοφωνικα, τα αυτοκινητα, τα ραδιοφωνα, τις τηλεορασεις, τις ταβερνες, τα ασανσερ, τα κινητα κλπ ενω το 1930 ο κοσμος ισα που προλαβαινε να ακουσει 1-2 τραγουδια τη μερα απο κανα γραμμοφωνο σε κανα καφενειο ... οι συνθηκες ειναι αλλες και αυτο που θα βγει σημερα ειναι απολυτα φυσιολογικο κατα τη γνωμη μου... παλι γραφουμε οτι μας αρεσει και οτι μας τραβαει, απλα τα μουσικα ερεθισματα σημερα ειναι πολυ περισσοτερα ...
Για μενα ειναι προτιμοτερο καθενας να οριοθετει κατα το δυνατον το πεδιο (συνθετικης) δρασης του και να μην πρεπει να δινει ντε και καλα λογο για την επιλογη του και να νοιωθει υποτιμημενος ή υπερεκτιμημενος ...
Σιγουρα ομως στο στιχο πιο πολυ αλλα και στη μουσικη χωρανε ακομα νεες ιδεες και στο φιναλε ενα καλο τραγουδι φαινεται αν εχει απηχηση σε πολυ κοσμο και ειναι κατι που ξεπερναει τη θεωρητικη αντιμετωπιση ενος κριτικου ή ενος απλου ακροατη, οσο εμπειρος κι αν ειναι αυτος...

[Makailer]

Καλησπέρα. Καταρχήν το τραγούδι του Σέσκουλα με το Θέμη μου γαργάλησε το αυτί, κοινώς μ'άρεσε και το φχαριστήθηκα. Δευτερευόντως, οι κριτικές πάντα εποικοδομητικές, αλλά όπως πολύ σωστά τονίζει και ο Θέμης γίνονται και με βάση τις συνθήκες. Συνθήκες εξ'αποστάσεως συνεργασίας;; συνθήκες ημιεπαγγελματισμού;;; Συνθήκες απόλυτου επαγγελματισμού και με υψηλές απαιτήσεις;;; συνθήκες αμιγώς ερασιτεχνικές και χωρίς "τρελό" μουσικό background;;;; Ανάλογα το μπόι, ράβεις και το κουστούμι!!!

Συμφωνώ στο 100% του σχολίου του ntouzenis. Απ΄τα σχόλια του Γιώργου απ΄το Τορίνο και του Χάρης 000, κρατάω το θέμα "φόρτωμα" μελωδίας. Και επεκτείνω. Ως ερασιτέχνης ακορντεονίστας, άρα μη γνήσιος ρεμπετο-οργανάκιας, έχω την εξής ταπεινή γνώμη: Όντως και εγώ που έχω δουλέψει καμπόσο με μπουζουξήδες (τρίχορδους, τετράχορδους, τζουραδάτους, κτλ), καταλαβαίνω στον καθένα από αυτούς την προσπάθεια να ¨φορτώσει" ή να "ξεφορτώσει" το τραγούδι που παίζει με/από δεξιοτεχνισμούς, ταχυδακτυλουργίες και λοιπά τερτίπια, που συνήθως αφήνουν άφωνο το ευρύ κοινό.
Σίγουρα η επονομαζόμενη χαρά της απλότητας στο παίξιμο όχι σπάνια κρύβει μιαν κάποιαν βιρτουοζικήν ανεπάρκεια. Επειδή όμως σ'αυτόν το χώρο, μιλάμε για ψιλοσυγκεκριμένα πράγματα (ρεμπέτικο και ρεμπέτικο-like καταστάσεις), αισθάνομαι ότι όντως ένα δωρικό παίξιμο αρμόζει στα θέματα αυτά. Δεν θέλω να ακουστώ ούτε βαρύγδουπος ούτε ψευτο-κουλτουριαρο-αναλυτής, απλά τη βρίσκω περισσότερο με τη μία και καλή νότα, λίγο παραπάνω από τις πολλές και τεχνικά άρτιες.

Δε θέλω να σας ζαλίζω άλλο. Του Θέμη, του Πϊκινου, του Σέσκούλα η άφοβη έκθεση και οι συνεργασίες σε νέο (ή λιγότερο νέο) στίχο, νέες (ή λιγότερο νέες) μουσικές είναι η ζωντάνια αυτών των συζητήσεων, ο λόγος ύπαρξής τους και η απόδειξη ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν πεθαίνει, απλώς γίνεται το λίπασμα για τα νέα φυντάνια. Σαν τους μουσικούς (μικρούς, μεγάλους, νέους, γέρους, βιοποριστές, ερασιτέχνες, συναυλιακούς, σπιτοαπασχολούμενους, κτλ, κτλ κτλ) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ καλύτερο. Μπράβο μας, σας, τους!!!!!

[katsabinis]

ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Η ΚΑΡΔΙΑ


Κάθε γυναίκας η καρδιά είναι σκληρή πανούργα
Είν’ ο γκρεμός κι θάλασσα πλανεύτρα και κακούργα.

Καρδιά μου μην εμπιστευτείς, γυναίκα να σε νιώσει
Όπως κι οι άλλες μια βραδιά, κι αυτή θα σε πληγώσει

Κάθε γυναίκας η καρδιά, καρδιά μου να το ξέρεις,
Είναι μια μαύρη συννεφιά και συ θα υποφέρεις.

Οι στίχοι του Σέσκουλα που θέλατε