Συμφωνώ. Είναι το τέταρτο χαρακτηριστικό του δρόμου Ραστ. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να ακούσω μουσική ούτε έχω το μπουζούκι μου μαζί μου, αλλά δε νομίζω ότι έχει αυξημένη 3η ούτε η πρώτη όυτε η δεύτερη εκτέλεση του Αλήτη. Issipap σε ποιό σημείο είναι;να συμπληρώσω στο αλήτη μ'είπες μια βραδιά, ότι έχουμε και δίεση στη 2η βαθμίδα, αν παίζεται από ρε δηλαδή, έχουμε και μι# (που ακούγεται σαν φα)
Γενικότερα το Ματζόρε το έχω στο μυαλό μου χωρίς έλξεις Τ-Τ-Η-Τ-Τ-Τ-Η
Για το δρόμο Ραστ θα έλεγα ότι είναι ο εξής από Ρε:
Ρε - Μι - Φα# - Σολ(ή Σολ#) - Λα - Σι(ή Σι#) - Ντο(ή Ντο#) - Ρε
Μπορεί με κατάλληλο χειρισμό να περάσει από όλες τις νότες και τα ημιτόνια που περιλαμβάνονται σε μία οκτάβα (από Ρε έως Ρε) εκτός από το Μιb και το Σιb. Αν έχουμε Μι# σχηματίζεται τετράχορδο Χουζάμ. Γενικότερα Χουζάμ - Ραστ είναι πολύ συνηθισμένο, επειδή έχουν παρεμφερές άκουσμα. Λόγω των πολλών επιλογών (βλ. παρενθέσεις) συδυάζεται όμορφα και εύκολα με αρκετούς άλλους δρόμους πχ. Ματζόρε, Νικρίζ (Ποιμενικός ή Ρουμάνικος)
Ακριβώς έτσι είναι. Δεν το έγραψα έτσι γιατί φαντάστηκα ότι σε κάποιους θα ακουγόταν εξωγήινο.δεν είναι δύο διαφορετικές εκδοχές της 7ης, αλλά μία αυξημένη 6η, επειδή έλκεται από την 7η
Γενικότερα ένας πρακτικός κανόνας για να συνηθίσουμε να λέμε έτσι τις νότες στις βαθμίδες ενός δρόμου είναι να θυμόμαστε ότι για να πούμε τις νότες ενός δρόμου πρέπει να πούμε και όλες τις νότες. Έτσι για όλους τους δρόμους από Ρε υπάρχουν οι εξής δυνατότητες (από Ρε):
1η βαθμίδα Ρε, χωρίς άλλες επιλογές, διότι είναι η τονική του δρόμου
2η βαθμίδα Μιb ή Μι ή Μι#
3η βαθμίδα Φα ή Φα#
4η βαθμίδα Σολb ή Σολ ή Σολ#
5η βαθμίδα Λαb ή Λα ή Λα#
6η βαθμίδα Σιb ή Σι ή Σι#
7η βαθμίδα Ντο ή Ντο#
8η βαθμίδα Ρε (όχι πάντα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ο δρόμος κλείνει στην τονική του)
Έτσι οποιονδήποτε δρόμο από Ρε τον λέμε ως εξής (όπου "κάτι"=εναλλακτικές ανά βαθμίδα)
Ρε - Μι κάτι - Φα κάτι - Σολ κάτι - Λα κάτι - Σι κάτι - Ντο - κάτι - Ρε (συνήθως και όχι πάντα)
Αυτός ο τρόπος μπορεί να φαίνεται λίγο πιο περίεργος, αλλά προσφέρει σημαντική πρακτική βοήθεια (για αργότερα) και δεν είναι μόνο το θεωρητικά "σωστό"
Για τη Βαγγελίτσα, ενώ αναγνωρίζω την κίνηση του λέγετου το βλέπω ως καθαρό Ματζόρε με κίνηση λέγετου. Το ίδιο αντιλαμβάνομαι και για τη Μοδιστρούλα με μόνη διαφορά στην πρώτη πάντα εκτέλεση την εισαγωγή που είναι Σεγκιαχ. Τα κουπλέ και στις δύο περιπτώσεις είναι καθαρά Ματζόρε.
Για το δρόμο Σεγκιαχ μπορώ να πω ότι έχει πάντα κίνηση λέγετου αλλά μετά την 5η βαθμίδα έχει άλλη ανάπτυξη σε σχέση με το Ματζόρε. Ξεκινάω από την 3η βαθμίδα από Ρε
Φα# - Σολ(ή Σολ#) - Λαb(ή Λα) - Σιb - Ντο# - Ρε - Μι - Φα
Δεν αρχίζει από την τονική (Ρε+) ούτε τελειώνει στην τονική του. Πολλοί το μπερδεύουν με το Χουζάμ επειδή το Σεγκιαχ στην δεύτερη βαθμίδα συχνά έχει Μι# και σχηματίζεται έτσι ένα πεντάχορδο Χουζάμ από την πρώτη έως την 5η βαθμίδα. Το χαρακτηριστικό του Σεγκιάχ είναι η κίνηση που κάνει ξεκινώντας στην 3η βαθμίδα και ότι μετά την 8η της τονικής έχει Μι και ίσως και Φα φυσικό πχ. Φέρε μας Κάπελα κρασί, Όταν καπνίζει ο λουλάς, Έδιωξα και γω μια γάτα, Στα Τρίκαλα στα δυο στένα (με Μπιθικώτση), Όλος ο κόσμος τώρα δουλεύει μηχανές κλπ.
Issipap νομίζω ότι στους Λαχανάδες, αν είναι από Ντο+, η εισαγωγή φτάνει σε εύρος από Ντο έως Μι και τα λόγια από Ντο έως Ντο και υπάρχει τετράχορδο Χουζάμ από την 1η έως και τη 4η βαθμίδα. Είναι γεγονός πάντως ότι στέκεται από την 3η βαθμίδα και πάνω κατά κύριο λόγο.
Ο Φασολάς κινείται τόσο στα όργανα όσο και στις φωνές (από Ντο+) από Μι έως Ντο και όχι έως Μι και έχει τις νότες του καθαρού Ματζόρε.
Για το ουσάκ συμφωνώ 100% με τον issipap και καλύτερα είναι να το λέμε κιουρντί εμείς οι συγκερασμένοι αφού αυτό παίζουμε. Εαν δεν θέλουν να αλλάξουν οι περισσότεροι νοοτροπία δεν υπάρχει πρόβλημα. Το ουσάκ είναι άλλο πράγμα. Τουλάχιστον ας το ξέρουμε.
