ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

Μήνυμα
Συγγραφέας
Για το Ανικανοποίητο.....
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 733
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2015 11:17 pm

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#1 Δημοσίευση από Για το Ανικανοποίητο..... »

Ξεκινώ σήμερα μια νέα ενότητα που την ονόμασα "Χρονογραφήματα" που σκοπό έχει την παρουσίαση κειμένων όπως εκδόθηκαν στην εποχή τους και αφορούν το αντικείμενο της σελίδας μας. Ιστορικά κείμενα που εκδόθηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες εποχής.

Το πρώτο ανέβασμα αφορά την περίφημη ΜΑΝΤΡΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚ που στεγάστηκε για πολλά χρόνια στο θέατρο "ΔΕΛΦΟΙ" επί των οδών Αχαρνών και Ηπείρου γωνία.

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο «Αθηναϊκό Ημερολόγιο» το 2003 (Εκδόσεις Φιλιπόττη) και αφορά επιστολή που έστειλε ο Χρήστος Πύρπασος (Πυρπασόπουλος).

Ποιος είναι όμως ο Χρήστος Πύρπασος;

Είναι αυτός που έγραψε το 1936 στην εφημερίδα 'Η Εθνική" το περίφημο κείμενο "Η ΛΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΑΣ ΤΩΝ «ΡΕΜΠΕΤΙΚΩΝ" και μας το παρουσίασε στην σελίδα μας ο Κ.Βλησίδης (αεροκωπηλάτης).

Εδώ το κείμενο του Βλησίδη.

viewtopic.php?f=89&t=5118

Το παραπάνω κείμενο που μας παρουσίασε ο Κ.Βλησίδης ο Χ.Πύρπασος το έγραψε σε ηλικία 22 ετών λίγους μήνες μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Μεταξά.

Ο Χρήστος Πύρπασος υπήρξε μαθητής του ΑΤΤΙΚ και στο κείμενο που ακολουθεί μας περιγράφει μοναδικά την ΜΑΝΤΡΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚ.

Ο Χ.Πύρπασος έγραψε στίχους σε πολλά τραγούδια που πέρασαν στην δισκογραφία 78 στροφών.

Περισσότερα για τον Χρ.Πύρπασο εδώ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF ... E%BF%CF%82

Ακολουθεί το κείμενο του.


Η ΜΑΝΤΡΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚ


«Στην οδό Αχαρνών και γωνία Ηπείρου ήταν το θέατρο «Δελφοί», όπου είχε εγκατασταθεί η ιδιότυπη αυτή θεατρική στέγη, η «Μάντρα».

Στην πρόσοψή της ήταν γραμμένες μερικές χιουμοριστικές επιγραφές, όπως «Αγαπάτε τα ζώα, τον εαυτό σας και τον Αττίκ», «Απαγορεύεται η είσοδος στους κοντούς!» κλπ.

Πλάι στο ταμείο και πάνω σ’ ένα μικρό μπαλκονάκι ήταν μια κούκλα, ομοίωμα του Αττίκ, σε υπόκλιση και με (πλατύ) χαμόγελο.

Στο ταμείο μαζί με το εισιτήριο σού έδιναν ένα μικρό κρίκο. Τι θα χρησίμευε; Θα το μάθετε στην συνέχεια.

Στα σκηνικά, στην σκηνή του θεάτρου υπήρχαν ανοιγμένοι … τενεκέδες πετρελαίου. Στην μέση ένα πιάνο με ουρά. Μπροστά από την ράμπα το «κουτί» παραπόνων που έριχναν τα κωμικά τους ερωτήματα οι θεατές στα οποία απαντούσε ο Αττίκ με πολύ χιούμορ.

Ακόμα λίγο έξω από την ράμπα υπήρχε ένα μακρύ καδρόνι με μια σειρά από λεπτές βεργούλες με αριθμούς που χρησίμευαν για την … ψηφοφορία των θεατών στους διάφορους διαγωνισμούς. Και οι διαγωνισμοί ήταν το «κλου», δηλαδή γινόταν … το σώσε!

Επιτυχία σημείωνε ο αγώνας «Ταχυμακαρονοφαγίας». Στην σκηνή σε μικρά τραπεζάκια πάνω στα οποία υπήρχε πιάτο με ένα μακρύ μονοκόμματο μακαρόνι που οι διαγωνιζόμενοι το … καταβρόχθιζαν με ταχύτητα. Τον πιο γρήγορο τον βράβευαν με τον κρίκο τους οι θεατές!

Μα κι ο «Διαγωνισμός γάμπας» είχε πολύ κέφι. Ανέβαιναν οι διαγωνιζόμενες στην σκηνή με κλειστή την αυλαία για να μην αναγνωριστούν. Έτσι ανέβαινε η αυλαία λίγο, τόσο όσο να φαίνονται μόνο οι γάμπες τους, που ήσαν αριθμημένες. Έτσι η πιο όμορφη που συγκέντρωνε τους περισσότερους κρίκους, έπαιρνε και το πρώτο βραβείο.

Μα υπήρχαν κι άλλοι διαγωνισμοί: Απαγγελίες οκτάστιχων, ανεκδότων, αλλά και προφορικοί διαγωνισμοί όπου ο Αττίκ έθετε ένα ερώτημα κι όποιος απαντούσε σωστά έπαιρνε και το βραβείο. Ανάμεσα στους βραβευθέντες ήμουνα κι εγώ. Στην ερώτηση τι βραβείο θα δίναμε στην πιο άσχημη γυναίκα, απάντησα στην γαλλική γλώσσα: «Νο-μπελ!» και πήρα βραβείο!

Αλλά ας δούμε τώρα και το κυρίως πρόγραμμα.

Ο Αττίκ εκτός από τις ανεπανάληπτες συνθέσεις, από το διπλό σφύριγμα που συνόδευε παίζοντας πιάνο, εκτός από το πηγαίο του χιούμορ, ήταν … ταλεντοερευνητής!

Έτσι ανεκάλυπτε ταλέντα μικρών μελλοντικών αστεριών. Ανάμεσα σ’ αυτά τα ταλέντα ήταν η περίφημη Λουΐζα Ποζέλι, η Ζωή Νάχη, η Ντιριντάουα, η Καλή Καλό, η Λέλα Μιτσούκο και άλλες πολλές.

Αυτές οι μικροσκοπικές υπαρξούλες ήταν και οι πρωταγωνίστριες της «Μάντρας» αυτές τις παρουσίαζε με ενθουσιασμό τις συνόδευε στο πιάνο και τις έγραφε και τραγούδια.

Ποιος από μας δεν τραγούδησε τ’ ανεπανάληπτα τραγούδια του, την «Παπαρούνα» του που την είχε ερμηνεύσει η ανακάλυψή του, η Λουΐζα Ποζέλι, το «Είδα μάτια» που είχε γράψει για την πρωταγωνίστρια του θεάτρου Μαρίκα Φιλιππίδου, το «Κι όμως», το δραματικό «Οργανάκι», το «Αν βγουν αλήθεια», το «Μαραμένα τα γιούλια κι οι βιόλες», το «Τα καημένα τα νειάτα» και τόσα και τόσα άλλα και τα όμορφα, τα ρομαντικά, τα (ερωτικά) τραγούδια του, που όταν, ή εκείνος τα τραγουδούσε παίζοντας ο ίδιος πιάνο, ή όταν τα τραγουδούσαν τ’ αστέρια του που τα συνόδευε στο πιάνο, ή ακόμα όταν άρχιζε το καταπληκτικό του διπλοσφύριγμα, πόσο άρεσαν στο κοινό, που ειλικρινά τον λάτρευε. Μα και πόσα και πόσα από τ’ αστέρια του χτες δεν του χρωστάνε την ακτινοβολία τους…

Η Λουΐζα Ποζέλι, η Νινή Ζαχά, η Ζωή Νάχη, η Καλή Καλό, η Καίτη Ντιριντάουα (Οικονόμου), η Λίλιαν Λυζ (αυτές είναι από τα παιδιά θαύματα). Κι έπειτα η μεγάλη μας Δανάη η Στρατηγοπούλου, που αργότερα εξελίχθηκε σε ποιήτρια και συγγραφέα με δεκάδες βιβλία, η Κάκια Μένδρη με την ιδιότυπη εκφραστική φωνή, η γοητευτική Αγγέλα Λυκιαρδοπούλου που έκανε καριέρα στην Αμερική. Και άλλες… Και άλλες…»
Αλλά και πολλοί άρρενες αστέρες του χτες είναι μαθητές του Αττίκ.

Μεταξύ αυτών είναι ο ντιζέρ Τώνης Πάις, ο μίμος και μεταμορφωτής Ανδρέας Ζουλάς, που ο Αττίκ τον βάφτισε Ζαζά επειδή εμιμείτο καταπληκτικά την Ζαζά Μπριλάντη. Αλλά κι ως Ιμπέριο Αρζεντίνα, ο Ζαζάς γνώρισε μεγάλη επιτυχία και περισσότερη εντύπωση προξένησε ο πανύψηλος Ζαζάς όταν συνεργαζόταν με την Νάνα Αποστολάκη. Ήταν η καλλίτερη κωμική ατραξιόν των βαριετέ. Αλλά και στον τομέα των παρουσιάσεων, δηλαδή των κονφερανσιέ, ο αξέχαστος δάσκαλος παρουσίασε λίγα από τ’ αστέρια της κονφεράνς.

Συγκεκριμένα οι τρεις πρώτοι κονφερανσιέ που παρουσίασε στην θρυλική του «Μάντρα» ήταν ο ποιητής Ορέστης Λάσκος με την βροντώδη φωνή του που απαγγέλει στίχους από τις σελίδες του «Αγριόχηνες» κι αργότερα με την σατυρική του επιτυχία «Βρε-κε-κεξ κουάξ κουάξ Ντούτσε Ντούτσε είσαι βλαξ». (Αργότερα θριάμβευσε στο «Αλκαζάρ») του Μίμη Τραϊφόρου που ήταν και ο μόνος επαγγελματίας διπλωματούχος της Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, που εξελίχθηκε αργότερα σε δυναμικό θεατρικό συγγραφέα με σύζυγό του την Σοφία Βέμπο. Ο τρίτος των «ανακαλύψεων» ήταν ο υποφαινόμενος Χρήστος Πύρπασος με την τριπλή ιδιότητα «ποιητή-ηθοποιού-δημοσιογράφου».

Κατόπιν παρουσιάσθηκε μαζί μας ο ετοιμόλογος Γιούλης και ο κύκλος των κονφερανσιέ του Αττίκ έκλεισε με το «τζιτζίκι της Μάντρας», τον πολύ μορφωμένο Φίλωνα Αρία.

Αυτοί είναι οι μαθητές κονφερανσιέ του Αττίκ.

Όσον αφορά τον Γιώργο Οικονομίδη, τον πνευματωδέστατο συνάδελφο, αυτός δεν είναι «ανακάλυψη» της «Μάντρας».

Ο Αττίκ όταν μετά το κλείσιμο του θεάτρου του εργάστηκε για λίγο ως τραγουδιστική ατραξιόν στο βαριετέ «Πεύκα» του Ζαππείου, τότε συνεργάστηκε με τον φτασμένο ήδη Γιώργο Οικονομίδη, ο οποίος είχε κατόπιν μεγάλη εξέλιξη.

Εκεί, λοιπόν, στο βαριετέ «Πεύκα», παρουσίασε ακόμη μια μικρούλα, την τελευταία από τις μαθήτριες παιδί-θαύμα Λέλα Μιτσούκο, που τόσο γρήγορα εξελίχθηκε σε βεντέτα του ελαφρού τραγουδιού με θρίαμβο εδώ και στο εξωτερικό. Αυτός ήταν ο Αττίκ, ο κοσμαγάπητος τροβαδούρος της Αθήνας, ο ρομαντικός συνθέτης, ο μεγάλος δάσκαλος.

Τα σόλα του Αττίκ στα τραγούδια του και ιδιαίτερα στο διπλό του σφύριγμα το μοναδικό, ήταν το κάτι άλλο.

Όμως το τόσο ενδιαφέρον πρόγραμμα της αξέχαστης «Μάντρας» του Αττίκ, το συμπλήρωναν οι θεατές καλλιτέχνες, ηθοποιοί και συγγραφείς, που κάθε βράδυ γιόμιζαν το θεατράκι της οδού Αχαρνών και διασκέδαζαν τους θεατές του Αττίκ, αλλά και τον … εαυτό τους!

Έτσι πότε ανέβαιναν στην σκηνή να κάνουν κάποιο νουμεράκι ή πείραζαν κεφάτα τον Αττίκ που κι εκείνος όμως δεν τους χάριζε κάστανα. Μα τους απαντούσε με πολύ χιούμορ!

Ανάμεσά στους … έκτακτους συνεργάτες του Αττίκ ήταν και ο πνευματωδέστατος Μίμης Γιαννουκάκης, ο πολυτάλαντος Αλέκος Σακελλάριος που έπαιζε και φυσαρμόνικα με την … μύτη κι έλεγε τα πιο πικάντικα ανέκδοτα, οι νεαροί ποιητές Κώστας Κοκόροβιτς, Κώστας Κοφινιώτης, η τόσο ετοιμόλογη Μαριάννα Αννίνου, οι συγγραφείς Δημήτρης Μπόγρης, Γ. Ασημακόπουλος και άλλοι.

Μα κι ο Τίμος Μωραϊτίνης ήταν τακτικός θαμώνας της «Μάντρας» που είχε μάλιστα γράψει στο «Κυτίο παραπόνων» ένα πείραγμα σχετικά με τον τίτλο «Μάντρα Αττίκ». Έγραψε λοιπόν: «Γιατί Αττίκ το έκανες μ’ άντρα και όχι θηλυκό;».

Μα και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες που αποτελούσαν το μόνιμο κοινό του αξέχαστου αυτού θεάτρου, έπαιρναν μέρος στο πρόγραμμα με πολύ, πολύ κέφι.

Έτσι ο Αττίκ είχε και πολύ δυναμικό … δωρεάν καλλιτεχνικό πρόγραμμα!

Τον Αύγουστο του 1944, δηλαδή πριν 60 χρόνια περίπου, κι έπειτα από κάποιο κανιβαλικό φέρσιμο ξένου στρατιώτη της Κατοχής έφυγε από κοντά μας ο μεγάλος Αττίκ! Έφυγε ο τροβαδούρος, ο ρομαντικός συνθέτης που τα τραγούδια του τα ανεπανάληπτα τραγουδιούνται ακόμα. Έφυγε ο μεγάλος δάσκαλος που τόσα και τόσα από τ’ αστέρια του χτες χρωστάνε την ακτινοβολία τους. Γιατί εκείνος τ’ ανακάλυψε, τα πρωτοπαρουσίασε στην θρυλική του «Μάντρα» και γνώρισαν, τα περισσότερα απ’ αυτά τ’ αστέρια, διεθνή καριέρα.

Αυτός ήταν ο αξέχαστος Κλέων Τριανταφύλλου, ο κοσμαγάπητος Αττίκ, που στα στερνά του, για ν’ αντέξει την πείνα της Κατοχής, που δεν ήταν δυνατόν να εργασθεί καλλιτεχνικά πια, είχε γίνει μικροπωλητής.

Έτσι, ένα πρωινό του Αυγούστου 1944, επιβαίνοντας του ποδηλάτου του, του έκανε έλεγχο ένας αγριωπός κι απάνθρωπος οπλίτης του στρατού Κατοχής. Τον έβρισε σκαιότατα και με μια κλωτσιά τον γκρέμισε από το ποδήλατό του…

Κι ο μεγάλος καλλιτέχνης μας, μην αντέχοντας τον εξευτελισμό, το ίδιο βράδυ, έφυγε από την πρόσκαιρη ζωή, αδειάζοντας το κουτί των ηρεμιστικών που έπαιρνε για να μπορέσει να χορτάσει τον ύπνο του… Εξήντα χρόνια χωρίς τον Αττίκ!».



Το παραπάνω κείμενο το άντλησα από το περιοδικό «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» υπό τον τίτλο «Φιλαδελφειώτες και Μαδυτινοί έχουν γράψει…».
ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ
ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ
ΑΤΤΙΚ.jpg (69.07 KiB) Προβλήθηκε 8081 φορές
Τελευταία επεξεργασία από Για το Ανικανοποίητο..... σε 21 Δεκ 2016 03:01 pm, έχει επεξεργασθεί 3 φορές συνολικά.

Για το Ανικανοποίητο.....
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 733
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2015 11:17 pm

Re: ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#2 Δημοσίευση από Για το Ανικανοποίητο..... »

Συνεχίζω σήμερα με ένα νέο κείμενο του 1961.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1961

Στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» (τεύχος 76) δημοσιεύθηκε η μελέτη του Τάσου Βουρνά με τίτλο «Το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι». Τα όσα καταγράφει στην μελέτη του είναι άκρως διαφωτιστικά για την καταγωγή και εξέλιξη του μπουζουκιού και του Ρεμπέτικου. Το κείμενο που θα διαβάσετε αποτελεί ένα μέρος από την όλη μελέτη του που δημοσιεύτηκε τότε.

Περισσότερα για τον Τάσο Βουρνά εδώ http://www.efsyn.gr/arthro/afypnize-syn ... os-keimena

Ακολουθεί το κείμενο του στην «Επιθεώρηση Τέχνης».

«Το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι» ΤΑΣΟΣ ΒΟΥΡΝΑΣ


Στα 1890 ο Καρκαβίτσας επιχειρεί μια περιοδεία στον Μωριά και στην «Εστία» του 1891, το περιοδικό που έβγαλε τότε στην Αθήνα ο Δροσίνης, δημοσιεύει ταξιδειωτικές εντυπώσεις όπου καταγράφει κάμποσα ρεμπέτικα τραγούδια που άκουσε να τραγουδιούνται στο Παλαμήδι από τους καταδίκους. Αλλά και ο Παπαδιαμάντης δεν αγνοεί στην αυγή του αιώνα μας το ρεμπέτικο. Θυμηθείτε τον «Κακόμη», τον ήρωα του ομώνυμου διηγήματός του, τον αφελή βαστάζο που έπινε κάθε βράδυ και ύστερα τύφλα στο μεθύσι τριγυρνούσε τα σοκάκια του νησιού τραγουδώντας τα ιδιότυπα τραγούδια του, ένα είδος ρεμπέτικου της εποχής.

Παρόμοιες μαρτυρίες, παλαιότερες και νεώτερες, από του Γάλλου ιππότη Αππέρ που ήρθε γύρω στα 1850 να μελετήσει το πρόβλημα των φυλακών στην Οθωνική Ελλάδα και έγραψε σχετικές εντυπώσεις, μέχρι του Στέφανου Δάφνη που αγάπησε ρομαντικά τον ιδιότυπο κόσμο των κατέργων του Παλαμηδιού, θα μπορούσα να αναφέρω εδώ πλήθος. Όλες αυτές οι φιλολογικές μνείες εντοπίζουν το ρεμπέτικο μέσα στην κατηγορία των εκτός νόμου στα Οθωνικά μπουντρούμια και στις φυλακές του Κράτους αργότερα, ή εμφανίζουν σαν φορείς τους ανθρώπους που έκαναν στις φυλακές.

Στην αρχή το ρεμπέτικο φυτοζωεί … χωρίς δυνατότητες να καλύψει ευρύτερες μάζες … Ωστόσο όμως καλλιεργείται εσωτερικά, μπολιάζεται με τα ντόπια στοιχεία της παράδοσης, ενσωματώνει στον κορμό του εκκλησιαστικά, δημοτικά, νησιώτικα, κανταδόρικα μουσικά μοτίβα. Μένει όμως πάντα στο περιθώριο, ανίκανο να μεταδώσει στους πολλούς το μήνυμά του … απευθύνεται μόνο στην νοοτροπία των εκτός νόμου, σ’ εκείνους που αποτελούν τους παρίες της κοινωνίας.

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία. Καινούργιες μάζες έρχονται να κατοικήσουν στην Ελλάδα με εντελώς διαφορετικές συνήθειες ζωής. Η Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα περικυκλώνονται από πολυάριθμους προσφυγικούς συνοικισμούς. Το προσφυγικό στοιχείο ζει διαφορετικά απ’ ό,τι οι ντόπιοι, έχει συνήθειες αστικού πληθυσμού, διασκεδάζει διαφορετικά από τους γηγενείς. Οι προσφυγικοί συνοικισμοί γιομίζουν από κέντρα διασκεδάσεως που αποτελούν τους νέους μαζικούς χώρους όπου θα αναπτυχθεί και θα επεκταθεί το ρεμπέτικο τραγούδι.

Και κάτι άλλο ακόμα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Παράγοντας διάδοσης του ρεμπέτικου … είναι ο στρατιώτης που κάνει την θητεία του στα αστικά κέντρα. Προπολεμικά οι στρατώνες ήταν ζωσμένοι από μικρά κέντρα διασκεδάσεως όπου γλεντούσαν οι φαντάροι με μπουζούκια και ρεμπέτικα τραγούδια.

Η μεταπήδηση του ρεμπέτικου από την κλειστή ατμόσφαιρα της φυλακής στον ανοιχτό ορίζοντα των κέντρων διασκεδάσεως των προσφυγικών συνοικισμών αποτελεί το πρώτο ποιοτικό άλμα του. … Η ποιοτική εξαλλαγή βέβαια δεν είναι άμεσα εμφανής. Αντίθετα είναι βασανιστική και πραγματώνεται με βραδύτητα χαρακτηριστική, ευθέως ανάλογη με την βραδύτητα της ανάπτυξης της οικονομίας των μεγάλων αστικών κέντρων.

Η κατευθυντήρια γραμμή της εξάπλωσής του μέσα στις μάζες των εργαζομένων, που στις μέρες μας παίρνει χαρακτήρα πυρκαϊάς, δείχνει από τις πρώτες στιγμές που το ρεμπέτικο έσπασε τα στενά όρια της κάστας ποια θα είναι η μελλοντική του εξέλιξη.
Το ρεμπέτικο είναι το λαϊκό μουσικό ισοδύναμο των εργαζομένων μαζών των αστικών κέντρων, όπου υπάρχει ένας αξιόλογος πυρήνας εργατικής τάξης. Αυτών των καταπιεσμένων μαζών τα βάσανα και τους πόνους θα τραγουδήσει, ανακαλύπτοντας ενστικτωδώς τις ψυχολογικές των ροπές που διασπαθίζονται από τα αισθήματα τυραννισμένων ανθρώπων. …
Ο τρυφερός βλαστός του λαϊκού τραγουδιού, που ερχόταν τώρα να εκφράσει τα διαφορετικά αισθήματα μιας διαφορετικής τάξης, κόβεται βίαια από την δικτατορία του Μεταξά. … χτύπησε στην ρίζα του το λαϊκό τραγούδι, όπως χτύπησε με λύσσα κάθε άλλη εκδήλωση γνήσιας λαϊκής μορφοπλασίας.

Δεν ξέρω γιατί στον πόλεμο κατά του ρεμπέτικου τραγουδιού οι αρνητές του συμπεριέλαβαν και τον διωγμό του μπουζουκιού. [Όπως διευκρίνησε ο εκλεκτός μουσικολόγος Φοίβος Ανωγειανάκης ανήκει στην τάξη των λαγουτοειδών και εξέλιξή τους αποτελεί.] Το μπουζούκι είναι πανάρχαιο όργανο στην Βαλκανική μουσική και επομένως και στην ελληνική. Οι περιηγητές από τον 16ο αιώνα ως την Επανάσταση του 1821 το περιγράφουν λεπτομερέστατα. Πλήθος γκραβούρες μέσα σ’ αυτούς τους αιώνες μάς παρουσιάζουν οργανοπαίκτες να το κρατούν στα χέρια τους. Ακόμα και ο Βαυαρός φον Εςς ο νεοκλασικιστής ζωγράφος της Επανάστασης ζωγράφισε τον Ρήγα να κρατά στα χέρια του και να παίζει μπουζούκι, ενώ σε γραπτές παραδόσεις μάς λένε πως τα τραγούδια του τάπαιζε σε φλογέρα.

Από τους πολέμαρχους και τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης πολλοί ήξαιραν και έπαιζαν μπουζούκι. Η γνώση του μουσικού αυτού οργάνου ήταν στενά δεμένη με την ηρωϊκή αγωγή των ανθρώπων της εποχής. Ο Μακρυγιάννης ήξαιρε μπουζούκι και έπαιζε συχνά στα στρατόπεδα, στις εκστρατείες και στο σπίτι του. Επίσης μπουζούκι ήξαιρε ο Γκούρας και έπαιζε πολύ τακτικά όταν ήταν πολιορκημένος στην Ακρόπολη, διαβρώνοντας με τους μουσικούς του ήχους τις άγριες ψυχές όχι μόνον των δικών του, αλλά και των πολιορκητών Τούρκων, καθώς οι μελωδίες του ξεχύνονταν μέσα στην ησυχία της νύχτας όταν καταλάγιαζε ο πόλεμος.

Δεν επιμένω ούτε προχωρώ σε άλλες αναφορές γιατί είναι σαν να παραβιάζω ανοιχτές πόρτες. Τώρα γιατί οι αρνητές του ρεμπέτικου πήραν φαλάγγι και το μπουζούκι μού είναι προσωπικώς ανεξήγητο. Αν παρ’ όλα αυτά επιμένουν τότε ας καταδικάσουν και τον μεσαιωνικό ταμπουρά, και το μεσαιωνικό επίσης λαγούτο, τους πρόδρομους του μπουζουκιού, που έπαιξε ο Ερωτόκριτος στην Αρετούσα!

Τι είναι το ρεμπέτικο τραγούδι, από πού έρχεται και ενοφθαλμίζεται στον λαϊκό μουσικό μας κορμό, ποια στοιχεία το συγκροτούν και πώς λειτουργεί σήμερα σαν λαϊκό εκπολιτιστικό στοιχείο;

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία πως είναι φοβερά δύσκολο ν’ απαντήσει κανείς έστω και στο απλό αυτό ερωτηματολόγιο γιατί τα δεδομένα είναι πάμπτωχα και οι ρίζες τους περίπου βυθισμένες στο σκοτάδι. Έπειτα μας λείπει η ερευνητική φιλολογική και μαζί μουσικολογική προεργασία που θα είχε τάξει σαν σκοπό της την συλλογή των δεδομένων που συγκροτούν την πορεία του τραγουδιού στον χώρο τον δικό μας.


Το παραπάνω κείμενο αλιεύτηκε από το περιοδικό "Ο Κόσμος της Ν.Φιλαδέλφειας".
Τελευταία επεξεργασία από Για το Ανικανοποίητο..... σε 28 Αύγ 2016 11:35 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

Άβαταρ μέλους
fakk
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: 07 Μαρ 2006 10:22 am

Re: ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#3 Δημοσίευση από fakk »

Στην άλλη όψη του σπάνιου δίσκου που περιέχει το τραγούδι "Οι κομμουνίστριες" είναι το τραγούδι του Αττίκ Μάργα Μαργαρώ.

Ο Αττίκ είχε κάνει πολύ μεγάλη καριέρα στο Παρίσι, όπου υπολογίζεται ότι είχε γράψει περίπου 300 τραγούδια, που όμως κανένα δεν ηχογραφήθηκε.

Στην Αθήνα είχε γράψει εκτός των γνωστών και κωμικά τραγούδια. Απ' αυτά μόνο δυο έχουν ηχογραφήθεί:
Το παράδειγμα της γάτας και Ασεβές τροπάριο προς Αδάμ (δίσκος Odeon Γε GA-1263 / GO-815 και 816.

Για το Ανικανοποίητο.....
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 733
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2015 11:17 pm

Re: ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#4 Δημοσίευση από Για το Ανικανοποίητο..... »

Σημαντικό και σπάνιο ανέβασμα Αυγέρη "Οι κομμουνίστριες" όπως και οι πληροφορίες σου για τον ΑΤΤΙΚ.

Από την δική μου έρευνα βρήκα κάποιες ετικέτες με τον Κλ.Τριανταφύλλου τις οποίες και ανεβάζω ευθύς αμέσως.

Το περίεργο είναι ότι καμία από αυτές δεν αντιστοιχεί σε κάποιο τραγούδι της βάσης μας όπως παρατήρησα στο όνομα του Αττίκ.

Ευκαιρία όποιος έχει ΑΤΤΙΚ σε μελλοντικό χρόνο να μας τα ανεβάσει τα παρακάτω τραγούδια.

Το "ΓΙΑΤΙ ΜΕΘΩ" φαίνεται να ηχογραφήθηκε περί του 1926-1927

ΓΙΑΤΙ ΜΕΘΩ
ODEON-GO-311/GA-1114
ODEON-GO-311/GA-1114
ΓΙΑΤΙ-ΜΕΘΩ-ΑΤΤΙΚ-Γ.ΣΑΒΑΡΗΣ-Γ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ.JPG (3.02 MiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
ΚΙ ΟΜΩΣ
Pathe-80132/70238
Pathe-80132/70238
ΚΙ-ΟΜΩΣ-ΚΛΕΩΝΟΣ-ΤΡΑΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ-Α.ΔΕΛΕΝΔΑΣ-Α.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.JPG (2.91 MiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
ΚΑΘΕ ΑΓΑΠΗ
HMV-OT-1358-1/AO-2062
HMV-OT-1358-1/AO-2062
ΚΑΘΕ-ΑΓΑΠΗ-ΚΛ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ-ΣΤΑΥΡΟΣ-ΒΛΑΣΣΗΣ.JPG (2.9 MiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
HMV-OT-1523-2/AO-2109
HMV-OT-1523-2/AO-2109
Ο-ΔΙΑΒΑΤΗΣ-ΤΗΣ-ΖΩΗΣ-ΚΛ.ΤΡΑΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΜΟΣΧΟΝΑΣ.jpg (249.11 KiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
Πιθανή ημερομηνία ηχογράφησης του "ΝΑ ΖΗ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗ ΖΗ" 1934

ΝΑ ΖΗ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗ ΖΗ
HMV-OGA-134/AO-2210
HMV-OGA-134/AO-2210
ΝΑ-ΖΗ-ΚΑΝΕΙΣ-Η-ΝΑ-ΜΗ-ΖΗ-ΚΛ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ-ΚΑΚΙΑ-ΜΕΝΔΡΗ.jpg (163.58 KiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
Πιθανή ημερομηνία ηχογράφησης της "ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ" 1934-1935
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ
HMV-OGA-222-1/AO-2263
HMV-OGA-222-1/AO-2263
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ-ΚΛ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ-ΚΑΚΙΑ-ΜΕΝΔΡΗ.JPG (2.91 MiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
Η "ΡΩΜΗΑ" ηχογραφήθηκε στις αρχές του 1936 (αν ο αριθμός μήτρας είναι 2395)

ΡΩΜΗΑ
ODEON-GO-2395(;)/GA-1895
ODEON-GO-2395(;)/GA-1895
ΡΩΜΗΑ-ATTIK-ΡΙΤΑ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-Γ.ΒΙΤΑΛΗΣ.JPG (2.98 MiB) Προβλήθηκε 8565 φορές
Πιθανή ημερομηνία ηχογράφησης του "ΕΙΝ'Η ΑΓΑΠΗ ΧΙΜΑΙΡΑ" 1937

ΕΙΝ'Η ΑΓΑΠΗ ΧΙΜΑΙΡΑ
HMV-OGA-608-1/AO-2411
HMV-OGA-608-1/AO-2411
ΕΙΝ'Η-ΑΓΑΠΗ-ΧΙΜΑΙΡΑ-ΚΛ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ-ΔΑΝΑΗ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ-Κ.ΓΙΑΝΝΙΔΗ.JPG (2.87 MiB) Προβλήθηκε 8571 φορές
Τελευταία επεξεργασία από Για το Ανικανοποίητο..... σε 08 Σεπ 2016 06:23 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

Για το Ανικανοποίητο.....
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 733
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2015 11:17 pm

Re: ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#5 Δημοσίευση από Για το Ανικανοποίητο..... »

Επανερχόμενος για τον ΑΤΤΙΚ βρήκα αυτή την φωτογραφία-ντοκουμέντο με τον ίδιο μπροστά στην μάντρα του.

http://www.paliaathina.com/gr/pages/783 ... a-toy.html
Συνημμένα
ΑΤΤΙΚ.jpg
ΑΤΤΙΚ.jpg (171.09 KiB) Προβλήθηκε 8194 φορές
Τελευταία επεξεργασία από Για το Ανικανοποίητο..... σε 29 Οκτ 2016 01:40 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

Για το Ανικανοποίητο.....
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 733
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2015 11:17 pm

Re: ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#6 Δημοσίευση από Για το Ανικανοποίητο..... »

Επίσης βρήκα στον ίδιο ιστότοπο και αυτή την φωτό του 1912 με κομπανία μαντολινάτων.
Όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο για το ποιοι είναι στην φωτό ας μας ενημερώσει.

http://www.paliaathina.com/gr/pages/604 ... -1912.html
Συνημμένα
ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΜΑΝΤΟΛΙΝΩΝ.jpg
ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΜΑΝΤΟΛΙΝΩΝ.jpg (219.02 KiB) Προβλήθηκε 8194 φορές
Τελευταία επεξεργασία από Για το Ανικανοποίητο..... σε 29 Οκτ 2016 01:41 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

Άβαταρ μέλους
fakk
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: 07 Μαρ 2006 10:22 am

Re: ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

#7 Δημοσίευση από fakk »

Στη φωτογραφία του Αττίκ μπροστά στη μάντρα του, φαίνεται και η Κάκια Μένδρη.
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε η Κάκια ήταν το "ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ" του Αττίκ.
Ανεβαίνει.

Απάντηση

Επιστροφή σε “Παλιοί μουσικοί - Συζητήσεις”