Θα συμφωνήσω με τον Σωτήρη στο εξής: θα μπορούσε να μπει και ο Καζαντζίδης και οποιοσδήποτε στη λίστα αρκεί τα τραγούδια να είναι μέχρι το 55΄. Αν μπούμε στη λογική κόψε-ράψε θα έπρεπε π.χ. τραγούδια βάλς, ταγκό παρότι τραγουδήθηκαν από τον Βιδάλη να μην υπάρχουν στη σελίδα. Είχα προτείνει παλιότερα στον Κώστα να προστεθεί στη λίστα και η Σεβάς Χανούμ, όχι γιατί μ' αρέσει η φωνή της αλλά γιατί διαβάζοντας την βιογραφία της διαπίστωσα ότι υπήρξε σ' όλο της τον βίο ΡΕΜΠΕΤΙΣΣΑ.
Επαναλαμβάνω όμως μέχρι το 55΄, ας συμφωνήσουμε σ' αυτό.
Ελλείψεις στις λίστες δημιουργών και ερμηνευτών...
-
Dreamlander
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 284
- Εγγραφή: 11 Απρ 2006 02:50 pm
- Τοποθεσία: Ηράκλειο
Αναρωτιέμαι ειλικρινά αν πριν δημοσιεύσουμε τις απόψεις μας έχουμε διαβάσει με προσοχή τι έχουν διατυπώσει οι προγράψαντες!
Το τόνισα ήδη αρκετές φορές, το επαναλαμβάνω και τώρα. Δεν επιτίθεμαι προσωπικά σε κανέναν και δεν έχω κριτική διάθεση για τίποτα. Πως θα μπορούσα άλλωστε; Τι θα είχα να κερδίσω; Υπενθυμίζω σε όσους με αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο, καθώς και σε όσους νιώθουν την ανάγκη να υπερασπιστούν τα κατά την γνώμη τους θιγόμενα πρόσωπα πως απλά πρόκειται για πρόβλημα τους. Δεν με αφορά.
Από την πρώτη δημοσίευση του Σωτήρη μέχρι την τελευταία του Άγι, δεν υπάρχει κάποιος/α που να φρονεί πως πρέπει να ανέβουν και άλλου ύφους τραγούδια, η νεότερα του 1955. Ούτε να κατέβουν τα μετά του ’55 ήδη ανεβασμένα Γιατί λοιπόν επικεντρώνετε κάποιοι τις απόψεις σας πάνω σε αυτό το θέμα; (Ας μην αναφερθώ και στον τρόπο με τον οποίο κάνετε την αναφορά σας αυτή).
Αγαπητή Κοκώνα, ασφαλώς και έχω διαβάσει τον σκοπό ίδρυσης της σελίδας καθώς και το ιστορικό της. Από την εγγραφή μου δε και ύστερα νομίζω πως συμμετέχω ενεργά σε αυτήν χωρίς να παρεκκλίνω του σκοπού της. Άρα πάμε παρακάτω. Λαϊκή μουσική σαφώς και είναι η μουσική που ακούει ο λαός, οι λαϊκές μάζες. Συνεπώς και ο Ρουβάς επί των ημερών μας, το παράδειγμα που ανέφερες. Αυτό φυσικά οφείλεται στο ότι οι «εταιρείες» επιλέγουν πια το τι θα ακουστεί με γνώμονα πάντα το κέρδος. Και αυτό δεν ξεκίνησε στις μέρες μας. Υπήρχε και πριν το 1955. Για την ακρίβεια άρχισε να λειτουργεί από τότε που οι δισκογραφικές «εταιρείες» θέλησαν (και τα κατάφεραν) να επέμβουν στο έργο των δημιουργών για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Δυάρα δεν έδιναν και δεν δίνουν για τον λαϊκό πολιτισμό μας και την μουσική λαϊκή παιδεία μας. Τα πάντα είναι χρήμα γι’ αυτούς... Έλεγαν λοιπόν στον Τάδε (δεσμευμένο με συμβόλαιο) συνθέτη: Θα μου γράφεις 500 τραγούδια ανά έτος. Κι ο άλλος γινόταν μηχανή και έγραφε. Μοιραία όμως, διότι η έμπνευση δεν βιομηχανοποιείται, έγραψε και κακής ποιότητας τραγούδια. Έκλεψε, διασκεύασε, μιμήθηκε μελωδίες οικειοποιήθηκε στίχους άλλων κλπ κλπ. Κάπως έτσι αρχίζει η εκφύλιση της λαϊκής μας μουσικής. Στρίμωξαν στην γωνιά κάποιους αγνούς λαϊκούς δημιουργούς και προώθησαν άλλους πολλά υποσχόμενους… Το ηλεκτρικό μπουζούκι έτσι δεν πέρασε στην δισκογραφία; Ήθελαν να μιμηθούν τον ήχο των πάλκων της εποχής και την ατμόσφαιρα του σπασίματος πιάτων. Άλλη αμαρτωλή ιστορία. Ας μην ξεχνάμε το κακό που προκάλεσαν και προκαλούν οι (σχεδόν πάντα άσχετοι με το είδος) ιδιοκτήτες καταστημάτων που παίζεται η λαϊκή μας μουσική, με τις παρεμβάσεις τους στο έργο των καλλιτεχνών. Το αποκαλούμενο σήμερα ρεμπέτικο είχε αρχίσει σιγά σιγά να μην πουλάει και απεφάσισαν να το «αναμορφώσουν» (δυστυχώς σε βάρος της ποιότητας του). Το μεγάλο δράμα είναι βέβαια πως οι περισσότεροι δημιουργοί (ας μην αναφέρουμε τους λόγους που ο καθένας το έπραξε) ακολούθησαν αυτήν την πορεία αλλαγής. Και το επίσης μεγάλο δράμα είναι πως ο λαός, ο οποίος λογικά θα έπρεπε να διαμορφώνει το ύφος της λαϊκής μουσικής με κριτήριο το γούστο του, όχι μόνο δεν το κάνει αλλά πειθαρχεί τυφλά και ακούει ότι και όποιους οι «εταιρείες» έχουν προεπιλέξει γι’ αυτόν να ακούσει.
Σε κάποιο παλιότερο post του, ο καλός φίλος Ηλίας Preacher είχε γράψει: «Το σημερινό κοινό είτε ακούει την Φραγκοσυριανή από τον Μάρκο είτε από τον Κιάμο, το ίδιο του κάνει»… Πόσο δίκιο έχει! Συνεπώς αν δεν θέλει ο λαός να έχει λαϊκή μουσική δεν θα έχει. Μην συγκρίνουμε λοιπόν (λόγω συναισθηματισμού και αγάπης) εμάς τους 4708 «τυχερούς» Έλληνες ( πόσοι ακόμα να υπάρχουν παγκοσμίως; ) με τον υπόλοιπο λαό. Δεν είμαστε ίσως κάτι το ανώτερο. Είμαστε όμως κάτι το αλλιώτικο.
Δεν αμφισβήτησα το χρονικό όριο του 1955, αλλά δεν μπόρεσα, ούτε θα μπορέσω ποτέ να το δεχτώ, με την αφοριστική άποψη που πλανάται από κάποιους πως μετά από αυτό δεν υπάρχει λαϊκό τραγούδι. Τουναντίον θεωρώ το 1955 σωστή επιλογή λόγω πεντηκονταετίας και πνευματικών δικαιωμάτων. Τα αποκαλούμενα «γνωστά προβλήματα»
Επίσης παρατηρώ γεμάτος απορία, την ανάλωση κάποιων με Καζαντζιδικά και Ζαμπετικά θέματα, ενώ κανείς δεν τα έθεσε στο παρόν post. Γιατί το κάνουν; Άλλα πράματα είπε ο Σωτήρης, του οποίου την πρόταση συνεχίζω να στηρίζω (χωρίς να πιέζω επαναλαμβάνω), κι άλλα καταλήξαμε να συζητάμε. Η κατάρα του off-topic!
Κώστα Μπλέτσα οι συλλογισμοί σου με βρίσκουν αρκετά σύμφωνο. Πεπονόφλουδα είναι. Όσο για τις αυθαιρεσίες των Admins, γνωρίζεις ήδη από παλιότερα τις απόψεις μου. Έχω ξαναπεί πως οι Admins σε τέτοιους χώρους αυθαιρετούν γενικώς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει κατ’ ανάγκη κάτι το αρνητικό. Γνωρίζω πολύ καλά σε ποιόν χώρο φιλοξενούμαι και δεν νομίζω να μην έχω επιδείξει σεβασμό σε αυτόν και στους δημιουργούς του. Η σελίδα μου έχει προσφέρει απείρως πολλά σε σχέση με τα όσα έχω εγώ προσφέρει σ’ αυτήν.
Φιλικά πάντα
Ηρακλής
Υστερογράφοντας:
Το τόνισα ήδη αρκετές φορές, το επαναλαμβάνω και τώρα. Δεν επιτίθεμαι προσωπικά σε κανέναν και δεν έχω κριτική διάθεση για τίποτα. Πως θα μπορούσα άλλωστε; Τι θα είχα να κερδίσω; Υπενθυμίζω σε όσους με αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο, καθώς και σε όσους νιώθουν την ανάγκη να υπερασπιστούν τα κατά την γνώμη τους θιγόμενα πρόσωπα πως απλά πρόκειται για πρόβλημα τους. Δεν με αφορά.
Από την πρώτη δημοσίευση του Σωτήρη μέχρι την τελευταία του Άγι, δεν υπάρχει κάποιος/α που να φρονεί πως πρέπει να ανέβουν και άλλου ύφους τραγούδια, η νεότερα του 1955. Ούτε να κατέβουν τα μετά του ’55 ήδη ανεβασμένα Γιατί λοιπόν επικεντρώνετε κάποιοι τις απόψεις σας πάνω σε αυτό το θέμα; (Ας μην αναφερθώ και στον τρόπο με τον οποίο κάνετε την αναφορά σας αυτή).
Αγαπητή Κοκώνα, ασφαλώς και έχω διαβάσει τον σκοπό ίδρυσης της σελίδας καθώς και το ιστορικό της. Από την εγγραφή μου δε και ύστερα νομίζω πως συμμετέχω ενεργά σε αυτήν χωρίς να παρεκκλίνω του σκοπού της. Άρα πάμε παρακάτω. Λαϊκή μουσική σαφώς και είναι η μουσική που ακούει ο λαός, οι λαϊκές μάζες. Συνεπώς και ο Ρουβάς επί των ημερών μας, το παράδειγμα που ανέφερες. Αυτό φυσικά οφείλεται στο ότι οι «εταιρείες» επιλέγουν πια το τι θα ακουστεί με γνώμονα πάντα το κέρδος. Και αυτό δεν ξεκίνησε στις μέρες μας. Υπήρχε και πριν το 1955. Για την ακρίβεια άρχισε να λειτουργεί από τότε που οι δισκογραφικές «εταιρείες» θέλησαν (και τα κατάφεραν) να επέμβουν στο έργο των δημιουργών για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Δυάρα δεν έδιναν και δεν δίνουν για τον λαϊκό πολιτισμό μας και την μουσική λαϊκή παιδεία μας. Τα πάντα είναι χρήμα γι’ αυτούς... Έλεγαν λοιπόν στον Τάδε (δεσμευμένο με συμβόλαιο) συνθέτη: Θα μου γράφεις 500 τραγούδια ανά έτος. Κι ο άλλος γινόταν μηχανή και έγραφε. Μοιραία όμως, διότι η έμπνευση δεν βιομηχανοποιείται, έγραψε και κακής ποιότητας τραγούδια. Έκλεψε, διασκεύασε, μιμήθηκε μελωδίες οικειοποιήθηκε στίχους άλλων κλπ κλπ. Κάπως έτσι αρχίζει η εκφύλιση της λαϊκής μας μουσικής. Στρίμωξαν στην γωνιά κάποιους αγνούς λαϊκούς δημιουργούς και προώθησαν άλλους πολλά υποσχόμενους… Το ηλεκτρικό μπουζούκι έτσι δεν πέρασε στην δισκογραφία; Ήθελαν να μιμηθούν τον ήχο των πάλκων της εποχής και την ατμόσφαιρα του σπασίματος πιάτων. Άλλη αμαρτωλή ιστορία. Ας μην ξεχνάμε το κακό που προκάλεσαν και προκαλούν οι (σχεδόν πάντα άσχετοι με το είδος) ιδιοκτήτες καταστημάτων που παίζεται η λαϊκή μας μουσική, με τις παρεμβάσεις τους στο έργο των καλλιτεχνών. Το αποκαλούμενο σήμερα ρεμπέτικο είχε αρχίσει σιγά σιγά να μην πουλάει και απεφάσισαν να το «αναμορφώσουν» (δυστυχώς σε βάρος της ποιότητας του). Το μεγάλο δράμα είναι βέβαια πως οι περισσότεροι δημιουργοί (ας μην αναφέρουμε τους λόγους που ο καθένας το έπραξε) ακολούθησαν αυτήν την πορεία αλλαγής. Και το επίσης μεγάλο δράμα είναι πως ο λαός, ο οποίος λογικά θα έπρεπε να διαμορφώνει το ύφος της λαϊκής μουσικής με κριτήριο το γούστο του, όχι μόνο δεν το κάνει αλλά πειθαρχεί τυφλά και ακούει ότι και όποιους οι «εταιρείες» έχουν προεπιλέξει γι’ αυτόν να ακούσει.
Σε κάποιο παλιότερο post του, ο καλός φίλος Ηλίας Preacher είχε γράψει: «Το σημερινό κοινό είτε ακούει την Φραγκοσυριανή από τον Μάρκο είτε από τον Κιάμο, το ίδιο του κάνει»… Πόσο δίκιο έχει! Συνεπώς αν δεν θέλει ο λαός να έχει λαϊκή μουσική δεν θα έχει. Μην συγκρίνουμε λοιπόν (λόγω συναισθηματισμού και αγάπης) εμάς τους 4708 «τυχερούς» Έλληνες ( πόσοι ακόμα να υπάρχουν παγκοσμίως; ) με τον υπόλοιπο λαό. Δεν είμαστε ίσως κάτι το ανώτερο. Είμαστε όμως κάτι το αλλιώτικο.
Δεν αμφισβήτησα το χρονικό όριο του 1955, αλλά δεν μπόρεσα, ούτε θα μπορέσω ποτέ να το δεχτώ, με την αφοριστική άποψη που πλανάται από κάποιους πως μετά από αυτό δεν υπάρχει λαϊκό τραγούδι. Τουναντίον θεωρώ το 1955 σωστή επιλογή λόγω πεντηκονταετίας και πνευματικών δικαιωμάτων. Τα αποκαλούμενα «γνωστά προβλήματα»
Επίσης παρατηρώ γεμάτος απορία, την ανάλωση κάποιων με Καζαντζιδικά και Ζαμπετικά θέματα, ενώ κανείς δεν τα έθεσε στο παρόν post. Γιατί το κάνουν; Άλλα πράματα είπε ο Σωτήρης, του οποίου την πρόταση συνεχίζω να στηρίζω (χωρίς να πιέζω επαναλαμβάνω), κι άλλα καταλήξαμε να συζητάμε. Η κατάρα του off-topic!
Κώστα Μπλέτσα οι συλλογισμοί σου με βρίσκουν αρκετά σύμφωνο. Πεπονόφλουδα είναι. Όσο για τις αυθαιρεσίες των Admins, γνωρίζεις ήδη από παλιότερα τις απόψεις μου. Έχω ξαναπεί πως οι Admins σε τέτοιους χώρους αυθαιρετούν γενικώς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει κατ’ ανάγκη κάτι το αρνητικό. Γνωρίζω πολύ καλά σε ποιόν χώρο φιλοξενούμαι και δεν νομίζω να μην έχω επιδείξει σεβασμό σε αυτόν και στους δημιουργούς του. Η σελίδα μου έχει προσφέρει απείρως πολλά σε σχέση με τα όσα έχω εγώ προσφέρει σ’ αυτήν.
Φιλικά πάντα
Ηρακλής
Υστερογράφοντας:
Φίλε Ντουζένη, κατά την γνώμη μου δεν υπάρχουν πολλοί και διάφοροι λόγοι. Ο μοναδικός λόγος που τα τραγούδια τότε τα έλεγαν λαϊκά, είναι ότι ήταν και παραμένουν λαϊκά τραγούδια.ntouzenis έγραψε:Απο κει και περα ρεμπετικα τραγουδια -οπως τα λεμε εμεις σημερα, γιατι τοτε για πολλους και διαφορους λογους τα ελεγαν λαικα- γραφτηκαν...
Για να γνωρίσεις κάπως καλύτερα μια γυναίκα δυστυχώς θα πρέπει πρώτα να την αγαπήσεις.
-
ntouzenis
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 618
- Εγγραφή: 01 Νοέμ 2005 12:54 pm
- Τοποθεσία: Χανιά
Ηρακλη ειχα το σκοπο μου που το εγραφα γιατι αν ακουσεις σε συνεντευξεις πολλους ρεμπετες που τους λεμε εμεις, με πρωτη που μουρχεται στο νου τη Γεωργακοπουλου και αλλους πολλους αλλα και οχι μονο μουσικους, πολλοι αποκηρυσσαν τον ορο "ρεμπετικο" καποιοι αλλοι δεν τον ηξεραν και καποιοι αλλοι δεν χρησιμοποιουσαν κανενα ορο !!Dreamlander έγραψε:Φίλε Ντουζένη, κατά την γνώμη μου δεν υπάρχουν πολλοί και διάφοροι λόγοι. Ο μοναδικός λόγος που τα τραγούδια τότε τα έλεγαν λαϊκά, είναι ότι ήταν και παραμένουν λαϊκά τραγούδια.ntouzenis έγραψε:Απο κει και περα ρεμπετικα τραγουδια -οπως τα λεμε εμεις σημερα, γιατι τοτε για πολλους και διαφορους λογους τα ελεγαν λαικα- γραφτηκαν...
Ο "πολυς λαος" συνηθως ελεγε : "παμε στα μπουζουκια" ...
Το οτι ηταν λαικα τραγουδια ασφαλως δε διαφωνουμε !!!
-
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 350
- Εγγραφή: 04 Μάιος 2005 10:10 am
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Για να πω την αλήθεια, το 1955 που ετέθη ως όριο από τους άντμιν (με σχεδόν τυχαίο τρόπο, απ' ό,τι κατάλαβα) δεν είναι καθόλου τυχαίο τελικά και προσωπικά δε με πειράζει καθόλου, η πλειοψηφία των τραγουδιών που με τραβούν είναι μέχρι τότε (η πλειοψηφία είπα, όχι ΟΛΑ, σαφώς και υπάρχουν κατοπινά αυτών αριστουργήματα).
Η λέξη "λαϊκό" αυτή καθαυτή σημαίνει "του λαού", οπότε με την έννοια αυτή, όλα τα τραγούδια που συζητάμε είναι λαϊκά. Το ύφος όμως αλλάζει πάρα πολύ με την πάροδο των ετών, ακόμα και επανεκτελέσεις τραγουδιών της δεκαετίας του '40 που γίνανε μετά πχ το '58 είναι σε τελείως άλλο κλίμα. Αυτό είναι που λέμε "λαϊκό", όχι η κυριολεξία της λέξης.
Αυτά.
Η λέξη "λαϊκό" αυτή καθαυτή σημαίνει "του λαού", οπότε με την έννοια αυτή, όλα τα τραγούδια που συζητάμε είναι λαϊκά. Το ύφος όμως αλλάζει πάρα πολύ με την πάροδο των ετών, ακόμα και επανεκτελέσεις τραγουδιών της δεκαετίας του '40 που γίνανε μετά πχ το '58 είναι σε τελείως άλλο κλίμα. Αυτό είναι που λέμε "λαϊκό", όχι η κυριολεξία της λέξης.
Αυτά.
-
ntouzenis
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 618
- Εγγραφή: 01 Νοέμ 2005 12:54 pm
- Τοποθεσία: Χανιά
Συμπληρωνω, ο Μουφλουζελης εβγαλε το 1986 τον τελευταιο (νομιζω) δισκο του "Εδω ειμ'εγω" οπου τραγουδαει ο Θοδωρος Παπαδοπουλος και συμμετεχει η Ελευθερια Αρβανιτακη. Χαμηλα στο εξωφυλλο του cd που εχω (εκδοση 1998) γραφει : ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ. Μεσα παιζουν μεταξυ αλλων Παππος, Στεργιου, Γκουμας, Τσεκουρας, Θ.Μπικος-φυσαρμονικα κ.α.
Οσον αφορα το ξεστρατισμα της συζητησης απλως ακολουθησα την κουβεντα και εκανα μια γενικη τοποθετηση -και συγγνωμη αν ηταν λαθος αυτο- μια και ποτε δεν εχω αναφερθει στα θεματα ανεβασματος τραγουδιων.
Με το αρχικο ποστ του Σωτηρη συμφωνω με μια μικρη αμφισβητηση στο Ζαμπετα οπου η ζυγαρια γερνει στη μετεπειτα πορεια του, αλλα ωστοσο εχει γραψει κορυφαια ρεμπετικα ... και συμπληρωνω κι εγω τη Σεβας Χανουμ που ειναι κατ'εξοχην ρεμπετισα !!
Βεβαια εγω αυτο που κανω ειναι να βαζω στην αναζητηση π.χ. Καζαντζιδης και να μου βγαζει ολο τον Καζ. ασε που τυχαινει να εχω τα περισσοτερα του Στελιου και το κανω μονο για να δω αν ανεβηκε καποια καλυτερη "κοπια".
Οσον αφορα το ξεστρατισμα της συζητησης απλως ακολουθησα την κουβεντα και εκανα μια γενικη τοποθετηση -και συγγνωμη αν ηταν λαθος αυτο- μια και ποτε δεν εχω αναφερθει στα θεματα ανεβασματος τραγουδιων.
Με το αρχικο ποστ του Σωτηρη συμφωνω με μια μικρη αμφισβητηση στο Ζαμπετα οπου η ζυγαρια γερνει στη μετεπειτα πορεια του, αλλα ωστοσο εχει γραψει κορυφαια ρεμπετικα ... και συμπληρωνω κι εγω τη Σεβας Χανουμ που ειναι κατ'εξοχην ρεμπετισα !!
Βεβαια εγω αυτο που κανω ειναι να βαζω στην αναζητηση π.χ. Καζαντζιδης και να μου βγαζει ολο τον Καζ. ασε που τυχαινει να εχω τα περισσοτερα του Στελιου και το κανω μονο για να δω αν ανεβηκε καποια καλυτερη "κοπια".
-
Σωτήρης
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 365
- Εγγραφή: 22 Αύγ 2005 06:05 pm
- Τοποθεσία: Αθήνα
- Επικοινωνία:
Φίλε ntouzeni κι εγώ αυτό κάνω, αλλά αν είναι έτσι να καταργήσουμε τις στήλες "Συνθέτης" και "Τραγουδιστής", να κερδίσουμε και χώρο στην οθόνη!!!ntouzenis έγραψε:Βεβαια εγω αυτο που κανω ειναι να βαζω στην αναζητηση π.χ. Καζαντζιδης και να μου βγαζει ολο τον Καζ. ασε που τυχαινει να εχω τα περισσοτερα του Στελιου και το κανω μονο για να δω αν ανεβηκε καποια καλυτερη "κοπια".
Δεν μας αφορά, νομίζω, που γέρνει η ζυγαριά στο έργο του Ζαμπέτα. Φιλοξενούμε όσα τραγούδια έχει γράψει μέχρι το '55, όπως για όλους και πάει και τελείωσε! Όταν ο κανονισμός αλλάξει και ο Ζαμπέτας απαγορευτεί γενικώς, το συζητάμε! Προς το παρόν, δεν τίθεται θέμα προσωπικού γούστου.ntouzenis έγραψε:Με το αρχικο ποστ του Σωτηρη συμφωνω με μια μικρη αμφισβητηση στο Ζαμπετα οπου η ζυγαρια γερνει στη μετεπειτα πορεια του
Υ.Γ. Αυτό το αστείο με το παράδειγμα του Ρουβά, νομίζω πως παρατράβηξε. Μην τρελαθούμε κιόλας που είναι λαϊκό! Λαϊκό είναι το τραγούδι που πηγάζει απ' το λαό και απευθύνεται σε αυτόν ή τουλάχιστον στην πλειοψηφία του. Ο Ρουβάς και τα τραγουδάκια του δεν πληρούν καμία από τις δυο προϋποθέσεις. Τα τραγούδια γράφονται κατά παραγγελία από επαγγελματίες "λαϊκιστές" (και όχι λαϊκούς) δημιουργούς και απευθύνονται αυστηρά σε κοριτσάκια μέχρι 16 χρονών. Κάνω λάθος;
