Ελλείψεις στις λίστες δημιουργών και ερμηνευτών...

[Dreamlander]

Λαϊκό είναι το τραγούδι που πηγάζει απ' το λαό και απευθύνεται σε αυτόν ή τουλάχιστον στην πλειοψηφία του.

Όχι Σωτήρη δεν κάνεις λάθος. Θεωρητικά τουλάχιστον αυτό ισχύει. Θα έπρεπε να ισχύει μάλλον. Γιατί ζμπράξ (στην πράξη) κάθε άλλο παρά ο λαός συμμετέχει στη διαμόρφωση ύφους και ποιότητας της μουσικής που ακούει. Και οι 16χρονες νεανίδες μέρος του λαού μας είναι. Για τις μεγαλύτερες ηλικίες γίνεται κάτι το διαφορετικό όμως; Δεν νομίζω. Πόσοι από τους σημερινούς καλλιτέχνες είναι λαϊκοί με την σημασία που το αναφέρεις και πόσο λαϊκά συμπεριφέρονται κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας τους; Υπάρχουν σήμερα λαϊκοί δημιουργοί;

Τον συγκεκριμένο "καλλιτέχνη" χρησιμοποίησε ως παράδειγμα η Κοκώνα για να πει αυτά που ήθελε να πει και ακολούθως χρησιμοποίησα το ίδιο παράδειγμα, κάθε άλλο παρά αστειευόμενος, για να πω αυτά που ήθελα να πω.

[Preacher]

Δεν θα εμπλακώ καν στην συζήτηση περί διαφοράς μεταξύ λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού. Οι απόψεις διίστανται είναι γνωστές και χιλιοειπωμένες και εμένα προσωπικά με έχουν κουράσει. Για να σταματήσει αυτή η διαμάχη όμως για τα τραγούδια που ανεβαίνουν στη σελίδα αναφέρω το εξής: Στη σελίδα θα πρέπει να ανεβαίνουν για την προστασία όχι μόνο των αντμίν αλλά και όλων των χρηστών τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει το λιγότερο πενήντα χρόνια πριν από την σημερινή ημερομηνία. Προσοχή όμως, παρόλο που η απόφαση αυτή του ΣτΕ είναι έγκυρη, δεν είναι σε καμία περίπτωση τελεσίδικη που σημαίνει πως οιανδήποτε στιγμή αναιρείται. Συνεπώς δεν πάμε με γνώμονα αυτή την απόφαση και λέμε σήμερα 04/07/07 μείον 50 χρόνια πριν άρα το τάδε τραγούδι το ανεβάζουμε. Αφήνουμε ένα περιθώριο ενός δύο ή και περισσοτέρων ετών ως ασφαλιστική δικλείδα. Άρα, ακόμα κι αν οι αντμίνς επέλεξαν το 55 τυχαία ως ημ/νία ορόσημο για το ανέβασμα των τραγουδιών, έπραξαν πολύ καλά αφού εξαλείφονται έτσι οι πιθανότητες πάντα κατά το ΣτΕ να είναι και αυτοί αλλά και εμείς ως αποδέκτες, παράνομοι! Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν έχουν θέση στο τι τραγούδια ανεβαίνουν στη σελίδα αλλά σε κουβεντούλα περί λαϊκού, ρεμπέτικου και άλλων δαιμονίων.

[Γιωργος Κουκος]

Χαίρετε όλοι! !

Ενδιαφέρον θα έλεγα το θέμα σε αυτό το post από πολλές απόψεις. Διάβασα προσεκτικά τα όσα γράφτηκαν από τους φίλους της σελίδας (ομολογώ με πήρε κάμποσο). Έχω λοιπόν να πω και γω κάτι για το θέμα Ρεμπέτικο-Λαϊκό έχοντας όμως ως γνώμονα το αρχικό ερώτημα του φίλου Σωτήρη. Πριν όμως έριξα μια μάτια σε θέματα που αφορούν ιστορικά στοιχεία σε σχέση με την Ελληνική μουσική και την μέχρι τώρα ποριά της. Φυσικά και δεν πρόκειται να βάλω ένα κατεβατό για πράγματα που πολλοί στο παρελθόν έχουν αναφέρει.
Ίσως αυτό που θα πω το κατανοήσουν καλύτερα όσοι παίζουν όργανο. Προς θεού δεν περιφρονώ όσους δεν το κάνουν. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ‘οργανωμένος’ για να μπορεί να έχει άποψη και να μοιράζεται αυτή την Λαϊκή μουσική. Η μουσική πάνω απ’όλα είναι μια μοιρασιά! Αυτό το γνωρίζουν καλά όλοι. Παίχτες και μη σύνθετες και μη. Γράφτηκε για να μοιράζεται ο λαός τα βάσανα του τις χαρές και τις λύπες του (παρεπιπτωντως ίσως και να είμαστε οι μόνοι που γλεντάμε και με την λύπη μας). Τα ‘ρεμπέτικα’ λοιπόν είναι ΚΑΙ λαϊκά ΚΑΙ εντεχνα..παει και τελείωσε.! αρκετά όμως με τον όρο..
Το ερώτημα (ρητορικό) που θέτω είναι.. Πόσες φορές ακούμε το ίδιο τραγούδι παιγμένο σε διάφορες εκτελέσεις και το χαρακτηρίζουμε ‘αυθεντικό’ , ‘παρλιακό’, να ‘ λαικοφερνει’ , ‘λαικοσκυλε’ , ‘σκυλάδικο’ , ‘πανηγυρτζιδικο’ η οτιδήποτε άλλο? Νομίζω όλοι μας έχουμε βρεθεί σε ανάλογες φάσεις-καταστάσεις και έχουμε χαρακτηρίσει τραγούδια και μουσικούς κάπως έτσι. Διαβάζοντας σχετικά άρθρα βρήκα κάτι που ίσως μας ενδιαφέρει. Μερικά από τα γραφομενα προέρχονται κατευθείαν από εκεί.
Τα λεγόμενα ρεμπέτικα πρωτοηχογραφηκαν κοντα στις αρχες του αιωνα. Ακουγονταν από τον κοσμο αλλα ηταν κρυμμένα και κυνηγημένα κιόλας. Το πρώτο σημάδι κοινωνικής αποδοχής του ρεμπέτικου ήρθε το 1948, καταμεσής του εμφυλίου πολέμου που μάστιζε τότε την Ελλάδα. Ένας από τους κυριότερους μοντέρνους συνθέτες της χώρας, ο Μάνος Χατζιδάκις, έβγαλε λόγο σε ένα συνέδριο, όπου υπερασπιζόταν το ρεμπέτικο και ισχυριζόταν πως ήταν ουσιώδες μέρος της ελληνικής μουσικής παράδοσης. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η ελίτ της κουλτούρας το έβλεπε σα τη μουσική των περιθωριακών εγκληματιών, που τραγουδιόταν και χορευόταν στις φυλακές και τους τεκέδες, και το συνδύαζε με τα ναρκωτικά, τη βία και την πορνεία. Ο Χατζιδάκις, μολονότι συντηρητικός, το θεωρούσε σαν αυθεντική μουσική του λαού, μια μορφή τέχνης ύψιστης μουσικής ποιότητας και ήθους. Υπέδειξε επίσης πως το ρεμπέτικο ένωνε όλες τις τάξεις των Ελλήνων, και μάλιστα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας. Ήταν – κι εκείνη η χρονική στιγμή ήταν τρομερά φορτισμένη από τον εμφύλιο πόλεμο – μια ενοποιητική δύναμη για όλους τους Έλληνες.

Πολύ σύντομα, μετά το τέλος του εμφυλίου, το ρεμπέτικο «ανακαλύφθηκε». Βγήκε από το περιθώριο του υποκόσμου και μπήκε στα νυχτερινά μαγαζιά στα οποία σύχναζαν οι πλούσιοι. Και σ’ αυτό το σημείο ο χαρακτήρας της μουσικής άλλαξε. Εδώ λοιπόν αρχίζει το ‘πρόβλημα’. Η μουσική γίνεται είδος ευρείας κατανάλωσης. Δημιουργούνται ανάγκες-απαιτήσεις κυρίως ποσοτικές. Πιο πολλά τραγούδια να δουλεύουν τα μαγαζιά! ! πιο πολύ ένταση! ! σπάσε πιάτα! ! Τα μπουζούκια γίνονται ηλεκτρικά.. ‘Ανέβασε το μπουζουκι..δεν ακούω!!’ Όλα έγιναν ηλεκτρικά, και οι καλλιτέχνες άρχισαν να παίζουν για την υψηλή μπουρζουαζία. Το ρεμπέτικο έγινε μόδα. Και μόνο να δει κανείς τον Γιώργο Ζαμπέτα να παίζει για την οικογένεια Κένεντι και τον Αριστοτέλη Ωνάση φτάνει για να καταλάβει πόσο είχε απομακρυνθεί το ρεμπέτικο από τις ταπεινές του ρίζες. Η μουσική άρχισε να εμπορευματοποιείται – πλαισιωμένη με βαριές ορχήστρες και βαρετούς στίχους – ειδικά με τη μαζική παραγωγή των δίσκων γραμμοφώνου μεγάλης διάρκειας στην Ελλάδα μετά το 1955. Για την ακρίβεια το μπουζούκι έγινε ‘ηλεκτρικό’ το 57’.Μαζι με τα’αλλα αυτός είναι ένας κύριος λόγος που τα τραγούδια έχασαν το χρώμα τους, έχασαν τον πόνο, τη δριμύτητα των συναισθημάτων. Και τα μέρη στα οποία παιζόταν το ρεμπέτικο, ήταν από τα πιο ακριβά μαγαζιά της Ελλάδας. Το ‘ρεμπέτικο’ η καλύτερα το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από το ηχόχρωμα του! Θυμηθείτε παλιά τραγούδια των Τσιτσανη, Παπαιωαννου ακόμα και του Μάρκου – παίχτες με δυνατές βαριές πένες- πως κατάντησαν σε νεότερες ηλεκτρικές εκτελεσεις..ακομα και από τους ίδιους! Προσωπικά δεν τους κατηγορώ γιατί οι άνθρωποι έβγαζαν το ψωμί τους έτσι. Ξανά δεν θέλω να αφήσω έξω από την κουβέντα τους μη παίχτες μουσικών οργάνων αλλά μόνο κάποιος που έχει δουλέψει σε μαγαζί έχει φάει την πικρά του να ‘κοπανάς’ κάθε βράδυ. Ο ήχος λοιπόν χαρακτηρίζει το ύφος κατά μεγάλο βαθμό. Και βέβαια οι περισσότερο δυτικότροπες κλίμακες που εισήχθησαν την ίδια περίπου εποχή αλλά δεν μπαίνω καν σε αυτό το χωράφι. Εντελή η χρονολογία 55’ δεν είναι και τόσο τυχαία για τον διαχωρισμό ρεμπέτικου-λαϊκού (χωρίς να ξεχνάμε πως το ρεμπέτικο είναι πέρα για πέρα λαϊκό όπως σωστά τόνισε ο φίλος Ηρακλής).Υπάρχει λοιπόν και αντικειμενική διαχωριστική γραμμή πέρα από αυτό που νοιώθει και αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Όμως δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι από τους λάτρεις σκιρτιζουν πιο πολύ με τα αυθεντικά παιγμένα λαϊκά τραγούδια παρά με τις διασκευές και τις επανεκτελεσεις. Τελειώνοντας επανέρχομαι στο ερώτημα-ζήτημα του Σωτήρη. Και εγώ μαζί με άλλους υποστηρίζω το ανέβασμα τον τραγουδιών μέχρι το 55’ και νομίζω πως περιέγραψα με λεπτομέρεια ένα μουσικό αντικειμενικό επιχείρημα . Σηκώνω τα χέρια ψηλά σε ότι έγραψε ο φίλος Ηλίας. Νομίζω έχει δίκιο για τα περί νομών. Όμως! ! Και ο Καζαντζιζης και ο Ζαμπετας έχουν αριστουργήματα στην μέχρι το 55’ εποχή και θα έπρεπε να αναφέρονται ονόματα. Σημαντικό να διαβάσει ο νεοεισερχόμενος στο αυ8εντικο λαϊκό τραγούδι και στη σελίδα πως τις ‘βαλίτσες’ τις λέει ο Καζαντζίδης. Πως η ‘ρεμπέτικη σερενάτα’ είναι του Ζαμπετα. Φίλε Μάκη ξέρω πως τις περισσότερες φορές αναφέρονται τα ονόματα στα σχόλια και εκτιμώ τη δουλεία που ρίχνετε όμως ένα πρακτικό προβληματάκι είναι πως αν θέλει κανείς να κάνει αναζήτηση των τραγουδιών που έχει πει ο Καζαντζίδης (πάντα μέχρι το 55’)θα πρέπει να μαντέψει τους σύνθετες. Όπως είπε και η αγαπητή Σταυρούλα και έτσι να μείνει η σελίδα δε με χαλάει. Ήδη η πρόσφορα είναι μεγάλη και κάνουμε λόγο για μικρά θέματα σε σχέση με την σημαντικότητα της ίδιας της μουσικής. Ας κρατήσουμε το 55’ λοιπόν και ας βάλουμε όλα τα ονόματα για την αυθεντικότητα ιστορικότητα και πρακτικότητα του θέματος. Άλλωστε σκοπός της σελίδας είναι να μοιράσει και να μοιραστεί καλύτερα τα όσα υπάρχουν εντός.. Νομίζω?

Υ.Γ: Με συγχωρείτε που τελικά έβαλα κατεβατο..Ευχαριστω

[ZAGOURAS]

Όσων αφορά την πρακτική του θέματος να επισημάνω τα εξής:
1)Κάνοντας αναζήτηση ως "Καζαντζίδη" έχουμε συνολικό αποτέλεσμα 224 (ως τώρα)
τραγούδια,ενώ κάνοντας αναζήτηση ως "Καζαντζίδης" έχουμε ως αποτέλεσμα 160 (ως τώρα) τραγούδια.Αυτό είναι σίγουρα ένα πρόβλημα για όσους δεν το ψιλιάζονται και μπορεί να αντιμετωπίσουνε προβλήματα στην εύρεση των τραγουδιών του συγκεκριμένου ερμηνευτή και όχι μόνο.Απ'αυτή την άποψη (όσο αφορά την πρακτικότητα της αναζήτησης)είναι καλύτερο να υπάρχει το όνομα στην λίστα των τραγουδιστών.
2)Όσοι φέρονται υπέρ της άποψης του αυστηρού ανεβάσματος των τραγουδιών μέχρι το 1955 χωρίς να παίρνουνε υπ' όψη τους τον ουσιαστικό λόγο που παραθέτουνε οι αδμινς, να επισημάνω ότι με όχι τόσο ακριβέστατη ματιά συμπέρανα τα εξής:
Από τα 224 τραγούδια που ερμηνεύει ή συμμετέχει ο Καζαντζίδης τα 29 είναι χωρίς χρονολογία.
Τα 91 είναι μέχρι το '55.
Τα 15 είναι του '56.
Τα 28 είναι του '57.
Τα 20 είναι του '58.
Τα 3 είναι του '59.
Ένα του '60 και ένα του '89(αυτό κι αν πρέπει να κατέβει-το σημείωσα ήδη)
Στα υπόλοιπα απλώς αναφέρετε το όνομα του Καζαντζίδη στα σχόλια,ας πούμε ότι "το έχει πει κι ο Καζ..."
Φυσικά και δεν θέλω να κατέβει κανένα από αυτά που είναι μετά του '55(έτσι κι αλλιώς θα χάσουμε συνθέσεις του Κλουβάτου,Μητσάκη κλπ.-άσε που θα χαθούν σχεδόν τα μισά τραγούδια του αναφερόμενου ερμηνευτή),όμως αποδεικνύει περίτρανα την ανεκτικότητα των διαχειριστών (προς όφελος μας) για τις χρονολογίες.Ετσι κι αλλιώς για μένα είναι σχεδόν όλα διαμάντια.
Να θυμήσω για τους παλιότερους ότι,όπως παραπέμπει κι ο max, σε παλιότερα ποστ, είχαν γίνει ανάλογες ατέλειωτες και ατέρμονες συζητήσεις με τελικό αποτέλεσμα να σπαταλούν πολύ χρόνο για να ελέγχουνε και διαγράφουνε ανάλογα κομμάτια,με την διαφορά ότι τότε και τον απαιτούμενο ελεύθερο χρόνο είχαν και την ανάλογη διάθεση...Αρα λοιπόν το πρόβλημα επικεντρώνετε στο πως θα αποτρέπουμε από ας πούμε ένα νέο μέλος ν' ανεβάζει τραγούδια μετά του '55 την στιγμή που βλέπει κι άλλα τέτοια να υπάρχουνε.Επαναλαμβάνω ότι δεν συμφέρει καθόλου να σβηστούν αυτά τα υπάρχοντα κομμάτια(που θα ήταν και η εύκολη λύση με τόσο ντόρο που γίνετε)
Μήπως λοιπόν το "μην πιέζετε" κολλάει ευγενικά κι αλλού;Μήπως να μην ψαχνόμαστε-βιαζόμαστε και τόσο πολύ;Ετσι κι αλλιώς η σελίδα εδώ είναι
Φυσικά και οι προτάσεις είναι όλες καλοδεχούμενες και χρειάζονται να γίνονται αλλά ας πάρουμε υπ'όψη μας (όπως σωστά επισημένουν κάποιοι Σωτήρης-Ηρακλής) ότι υπάρχουν κι άλλες δυσκολίες για τους διαχειριστές.
Πιστεύω ότι με τον καιρό θα δωθεί η ανάλογη λύση...
Υ.Γ Ίσως η αποτροπή του να μην ανεβαίνουν τραγούδια μετά του '55 να βρίσκετε στην βάση λειτουργίας της σελίδας με κάποιο τρόπο

[Γιωργος Κουκος]

Χαιρετε και παλι..

Δικαιο στο Γιωργο για την παρεμβαση του..Εγω επιπροσθετος θελησα να κανω μια διαφοροποιηση για τα τραγουδια προ και μετα του 55' συμφωνα με τα οσα ξερω και ψαχνω..Επισης συγχωρηστεμε αν κανω καποιο λα8ος..αλλα αν κανω αναζητηση στους δημιουργους δεν βρησκω το ονομα καζαντζιδης..Αν παλι βαλω το ονομα του στο search δεν βγαινει τιποτα..Μηπως κανω κατι λαθος?

Υ.Γ. Επαναλαμβανω πως δεν το θεωρω προβλημα και μαζι με τον Γιωργο συμφωνω να μην κατεβουν τραγουδια που οντως ειναι διαμαντια. Κουβεντα κανουμε!

[max]

Συνεχίζοντας ένα αρκετά παλιό θέμα, προσέθεσα τον Στέλιο Καζαντζίδη στη λίστα με τους καλλιτέχνες, μια που πάρα πολλά τραγούδια του είναι στη βάση.

Υπενθυμίζω ότι αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι αρχίζουμε να ανεβάζουμε τραγούδια μεταγενέστερα από τα όρια που έχουμε βάλει, απλά γίνεται για καλύτερη προσπάθεια στην ταξινόμηση.

Μένει σιγά σιγά να γίνονται διορθώσεις στα στοιχεία των τραγουδιών ώστε να αλλάζει πχ ο τραγουδιστής από "άλλος καλλιτέχνης" να γίνεται "Καζαντζίδης Σ."

Παρακαλώ όποιος έχει όρεξη ας σημειώσει ποια άλλα ονόματα έχουμε παραλείψει των οποίων αρκετά τραγούδια είναι στη βάση.

[Δημήτρης Ν.]

Ο κ.Αυγέρης, εάν θυμάμαι καλά, είχε αναρτήσει μία σειρά από ονόματα κάποια στιγμή το χειμώνα.
Εάν βρω το θέμα θα τα κάνω copy-paste.

Το βρήκα!!!
FAKK: "Να, πόσοι έχουν πάνω απο 14 τραγούδια στη σελίδα και δεν είναι στη λίστα."

1 Καζαντζίδης Στέλιος 236
2 Καρακώστας Νίκος 160
3 Λύδια Γιώτα 111
4 Γκρέυ Καίτη 105
5 Γαβαλάς Πάνος 75
6 Μπιθικώτσης Γρηγόρης 65
7 Καβουράκης Θόδωρος 60
8 Γρίλλη Μαρία 56
9 Λίντα Μαίρη 51
10 Πάνου Πόλυ 51
11 Αποστόλου Δημήτρης 43
12 Λαμπίρη Ελένη 42
13 Γούναρης Νίκος 33
14 Καραγιάννης Κώστας 25
15 Καραβίτης Αλέκος 23
16 Ευθαλία
(Ελευθερία Γεωργιάδη) 23
17 Μπενάτσης Κώστας 21
18 Κουλουκάκης Γιάννης 19
19 Βέμπο Σοφία 18
20 Βασιλοπούλου Γεωργία 18
21 Πολυμέρης Φώτης 17
22 Λιάπη Ελένη
(Αναδιώτη) 15
23 Καραγιάννη Αγγελική 15