ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ "ΧΑΣΙΚΛΙΔΙΚΑ ΜΕΛΩΔΗΜΑΤΑ"

Προτάσεις και αναζητήσεις για Μουσική, Θέατρο, Κινηματογράφο, Βιβλία....
Μήνυμα
Συγγραφέας
tasosaigaleo
More than 50 posts user
Δημοσιεύσεις: 98
Εγγραφή: 20 Δεκ 2006 04:12 am

#15 Δημοσίευση από tasosaigaleo »

Ντρέπομαι που γραφτηκαν τέτοια πραγματα...

Τα τραγουδια που ηχογραφηθηκαν υπάρχουν φορες που εξυμνουνε το χασισι (κυριως τα παραδοσιακα χασικλιδικα οπως οι "νεοι χασικληδες " οι "μπαγλαμαδες" το "δεν μου λετε" το "Παραπονιουνται οι Μαγκες μας" του Γιοβαν Τσαους και διαφορα αλλα).Άλλα τραγούδια γράφτηκαν για να περιγραψουν μια αρνητικη κατασταση οπως "ο ξεμαγκας" του Παπαζογλου το "Δερβισακι - Ζωντοχηρα" του Σκαρβέλη και φυσικα τα τραγουδια που ξεφευγουν πλέον απο το χασίσι και αναφερονται στα πιο βαρια ναρκωτικα οπως η κοκκαινη ,η μορφινη ,και η ηρωινη τα οποια καταγράφουν πολυ ξεκαθαρα το κοινωνικο προβλημα των βαριων ουσιων οι οποιες ήρθαν στην ζωη των Ελληνων ,χρονικα ,κυρίως την περίοδο που έγινε η μεταναστευση απο την Μικρα Ασια.Εξαθλιωμένοι ανθρωποι πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι σε συνοικοισμους ο ένας πανω στον άλλο (οτι γίνεται και σημερα με τους μεταναστες,αλλα ευκολα ξεχναμε πως ξηγηθηκε το κρατος στους μεταναστες παπουδες μας),έρμαια στα χερια του Ελληνικου Κράτους που ηρθανε για να δυσκολεψουν τα σχεδια του για ιμπεριαλισμο και πολιτισμικη υποκουλτουρα.Ανθρωποι που ηρθαν απο την Μικρα Ασια μεγαλωμενοι με γλεντια και ανατολιτικη κουλτουρα ,"τουρκοσποροι" για τους καθως πρέπει Αθηναιους που ειχαν μεγαλωσει με την Αθηναϊκή κανταδα.
Ενα αγγαθι που έπρεπε να κοπει απο τη ρίζα ήταν οι εσωτερικοι μεταναστες και ο καλυτερος τρόπος ήταν η πρέζα...(Μηπως μια βολτα στην Ομονοια του 2010 με μεταναστες εξαθλιωμενους πρεζακηδες εχει καμια σχεση με το τοτε?)
Φθηνη και καθοδηγουμενη μαστουρα για να ξεχνιουνται απο τα ουσιωδη προβληματα τους.
"Τι ομορφα που περναγα με΄κεινο το μαυρακι, μα η πρεζα μου τα ποτισε τα σωθικα φαρμακι" θα μας πει ο Παπαζογλου στον "Λαθρεμπορα" το 1934
Οι "ρεμπετες" απλα εντοπισαν το προβλημα και το κανανε τραγουδι.Αυτο ενοχλησε την λογοκρισια τοτε ,αυτο ενοχλει και σημερα.
Χαρακτηριστικο παραδειγμα (δεν θυμάμαι που το διαβαζα)ειναι οτι την περίοδο της κατοχής στην Αθήνα πεθάναν απο ηρωίνη περιπου όσοι πεθάναν απο στο μετωπο της Αλβανιας πολεμωντας.
Ποιος διοχετευε ,σε περιοδο που ο κοσμος δεν είχε να φαει, την πρεζα στην Αθηνα???Τι γιναν ολα τα κιλα που ειχε κατασχει ο φασιστας Μεταξας τα προηγουμενα χρόνια?
Για να τελειωνω το αστικο λαικο τραγουδι απο την αρχη μεχρι και τα μεσα του 20ου αιωνα εχει καταγραψει ολη την ιστορια και μεσα σε αυτο ανηκουν και τα χασικλιδικα ειτε το θελουν καποιοι ειτε οχι.Υπηρχε μια ταξη που την εκφράζαν αυτα τα τραγούδια.Και οπως και να το κανουμε ειναι τα τραγουδια που πολεμηθηκαν απο το κρατος πιο πολυ και η νομοθεσια λογοκρισιας ισχυε μεχρι και τη δεκαετια του 80.
Φυσικα και προτιμω στην τελικη να ακουω το "οταν πλυνω τουμπεκακι" του Μαρκου παρα το "τουμπεκι ψιλοκομενο "του Αποστολου Καλδαρα το οποιο μπορει να εχει ωραια λαικη μουσικη αλλα στιχουργικα το βρισκω αθλιο και φαλοκρατικο κι ας εχει γραψει τους στιχους ο κοινωνικα αποδεκτος Κωστας Βιρβος.Κι ομως αυτη ηταν η κοινωνια τότε.Αυτο δεν αλλαζει.Και δεν μου λεει και κανεις οτι αν δεν επαιζε η λογοκρισια ο Χιωτης δεν θα ειχε γραψει χασικλιδικα καθως υπαρχουν μαρτυριες οπως του Στελλακη που θελουνε τον Χιωτη να κανει χρηση χασις
Ευτυχως που υπαρχει το ιντερνετ και τα τραγουδια αυτα μπορουν να ακουγονται και θα ακουγονται για παντα σε καθε γωνια της γης,και σε οποιον δεν αρεσουν απλα αλλαζει σελιδα.Η ιστορια ομως γραφτηκε και ειναι αυτη : 268 χασικλιδικα σε 421 εκτελεσεις, με εκτελεστες τους πιο σπουδαιους τραγουδιστες της εποχης!!!
Τελευταία επεξεργασία από tasosaigaleo σε 18 Δεκ 2010 04:57 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

Άβαταρ μέλους
nikolas Apf
More than 50 posts user
Δημοσιεύσεις: 58
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2009 07:08 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

#16 Δημοσίευση από nikolas Apf »

liga rosa έγραψε:: φολκλόρ είναι όταν τα ακούω από γοητευμένους πιτσιρικάδες, αλλά μόλις βάλω τον μάρκο ανατριχιάζω....
Συμφωνώ απόλυτα. Και εμένα με ενοχλεί αυτό πλέον χωρίς να ξεχνάω όμως οτι υπήρξα τέτοιος.
Όσο για το βιβλίο, δεν κάνει ανάλυση για να το πάρω και να αναιρέσει τις απόψεις μου. Ξέρω τι θα βρώ. Συγκεντρωμένα τραγούδια παρεθέτει. Απο την άποψη αυτή, και επειδή έχει κάνει δουλειά αρκετή ο άνθρωπος να τα μαζέψει δεν τον απαξιώνω. Αλλά ως εκεί. Απλά εμένα δεν μου χρειάζεται. Δεν εχει να προσφέρει κάτι καινούργιο.
Ίσως φανεί χρήσιμο σε κάποιον που θέλει να μελετήσει. Σύμφωνώ. Αλλά γιατι να μελετήσει μόνο με αυτό το κομμάτι του λαϊκού τραγουδιού που όπως είπα είναι μικρό; Και γιατί ο ίδιος να βγάλει αυτό το συγκεκριμένο;
Δηλαδή μετά απο τον κατάλογο δίσκων που έβγαλε, και ήταν συμαντική προσφορά, αυτό είχε σειρά;
...Φεύγω δυστυχής και πλάνος...

Άβαταρ μέλους
αεροκωπηλάτης
More than 100 posts user
Δημοσιεύσεις: 100
Εγγραφή: 24 Ιαν 2010 05:59 pm

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ "ΧΑΣΙΚΛΙΔΙΚΑ ΜΕΛΩΔΗΜΑΤΑ"

#17 Δημοσίευση από αεροκωπηλάτης »

Να φανταστείς niko forlan ότι το βιβλίο το έφτιαξε για να καταδείξει «πόσο καταστρεπτική είναι για τον άνθρωπο η χρήση των ναρκωτικών ουσιών». Στο βιβλίο του, κατά δήλωσή του, «εκθειάζεται μόνο η μουσική γλυκύτητα» των τραγουδιών. Η έκδοση αυτή είναι «ένα μικρό λιθαράκι στην άμυνα εναντίον των ναρκωτικών». Αυτά ως προς τις εκπεφρασμένες προθέσεις του Δ. Μανιάτη, επί του ηθικού διλήμματος της έκδοσης.
Τώρα σε ό,τι αφορά απόψεις περί του κατά πόσο άξιο ή ανάξιο μελέτης και καταγραφής είναι το συγκεκριμένο θεματικό πεδίο («χασικλίδικα»), ο καθείς είναι ελεύθερος να έχει τη γνώμη του, αλλά ας μου επιτραπεί να νομίζω ότι, γενικώς και ειδικώς, δεν υπάρχουν ανάξια μελέτης/καταγραφής θεματικές: ακόμα, π.χ., και ο Χίτλερ ως φαινόμενο ή ως δαίμονας ή ως δεν ξέρω τι, θεωρώ ότι είναι γόνιμο να γίνεται –και έχει βέβαια κατά κόρον γίνει- αντικείμενο ενδελεχέστατης μελέτης…Δεν υπάρχουν, φρονώ, θέματα-ταμπού για την έρευνα και καταγραφή, πόσο μάλλον που εδώ συζητούμε για μια ιστορικά πραγματοποιημένη θεματική του αστικολαϊκού τραγουδιού, δισκογραφικώς και άλλως πως. Είναι μια πραγματικότητα, ανήκει και αυτό το κομμάτι στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, και πράγματι μέχρι τώρα έλειπε από τη ρεμπετολογική βιβλιογραφία κάτι ανάλογο, που να συγκεντρώνει τα συγκεκριμένα τραγούδια και, κατά το μάλλον και ήττον, να τα πλαισιώνει τεκμηριωτικά και πληροφοριακά.
Και πάντως niko από πού συμπέρανες ότι όποιος ασχολείται και μελετά, θα το κάνει μόνο με αυτό το μικρό κομμάτι; Αντίθετα, θα έλεγα, από τον ισχυρισμό σου, ότι όποιος σοβαρά ασχολείται, τίποτα δεν αφήνει εκτός της οπτικής του, δηλαδή ούτε αυτό το «μικρό κομμάτι»…
Από την άλλη, να επερωτούμε τον κάθε ρεμπετολόγο γιατί τούρθε να κάνει τώρα αυτό το βιβλίο, και ιδίως μετά το προηγούμενο που ήταν ή δεν ήταν καλό και σπουδαίο, δεν έχει εύλογο έρεισμα, νομίζω: αυτός που κάτι έφτιαξε και εξέδωσε, έτσι το θέλησε και έτσι έκρινε. Σε μας, που περιέρχεται σε γνώση μας μια έκδοση στο πεδίο ενδιαφέροντός μας, μένει να αξιολογήσουμε αν όντως μας ενδιαφέρει και, σε θετική απάντηση, να κρίνουμε κατά δύναμιν ο καθείς, εάν οι προθέσεις και οι στόχοι του συγγραφέα επετεύχθησαν και γιατί.

Άβαταρ μέλους
Alcibiadis
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 262
Εγγραφή: 31 Αύγ 2008 08:07 pm
Τοποθεσία: όπου παίζει ο "γαύρος"!...
Επικοινωνία:

#18 Δημοσίευση από Alcibiadis »

ΑΝΤΩΝΑΣ έγραψε: Τα βιβλία τα κρίνουμε αφού τα αγοράσουμε και τα διαβάσουμε.
σωστό!
η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός! (Αρκάς)

http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.com

ΘΑΝΑΣΗΣ
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 393
Εγγραφή: 23 Απρ 2005 08:30 am
Τοποθεσία: ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚΑΛΑΜΑΤΑ - ΧΑΝΙΑ

#19 Δημοσίευση από ΘΑΝΑΣΗΣ »

Από το ΒΗΜΑ της 31/10/2010
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΦΑΡΟΣ ιερέας – ψυχοθεραπευτής
Και στο θείο και στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής τον έσπρωξε το κουρείο του πατέρα του στην Τρούμπα : « Ήμουν 11 χρόνων όταν ο πατέρας μου με πήρε βοηθό . Με πήρε για να έρθω σε επαφή με την πραγματικότητα . Εκεί μέσα μπαινόβγαιναν άνθρωποι μπλεγμένοι με τα ναρκωτικά , το νταβατζιλίκι , την πορνεία , τη χαρτοπαιξία . Το σπουδαίο ήταν ότι όλοι αυτοί δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να δείξουν κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν . Και ετύγχαναν τρομακτικής αποδοχής ! Δεν υπήρχε κατάκριση , κανείς δεν έκανε διαλέξεις περί ηθικής σε κανέναν . Όταν κάποιος έκανε μια κλοπή και τον μπουζουριάζανε , ο άλλος μάγκας πήγαινε να τον βρει στη φυλακή και να του δώσει τα τσιγάρα του . “ Πάρ΄τα , αδελφάκι” τούλεγε … Δεν του έλεγε “ τι έκανες ;” , “ Πως το έκανες ;” , “δεν ντρέπεσαι” …»

Αυτές οι συμπεριφορές και νοοτροπίες δεν υπήρχαν μόνο μεταξύ των ανθρώπων του υποκόσμου , αλλά και μεταξύ των λαϊκών ( από απλοί υπάλληλοι μέχρι εργάτες ) ανθρώπων στις γειτονιές , βέβαια οι μικρότητες δεν έλειπαν μα ήταν οι εξαιρέσεις και χανόντουσαν την ώρα της ανάγκης . Όποιος δεν τα ξέρει ή δεν τα καταλαβαίνει δεν καταλαβαίνει το ρεμπέτικο . Του αρέσει απλώς σα μουσική , εκστασιάζεται με την δεξιοτεχνία ορισμένων μπουζουξήδων λες και στο πάλκο όλη την ώρα τέτοιες δεξιοτεχνίες έπαιζαν , αλλά αποστασιοποιείται από το στίχο όταν μιλάει για χασίσια ή κλοπές ή χαρτοκλοπές ή φόνους . Το ρεμπέτικο απευθυνότανε σε όλους τους παραπάνω ανθρώπους και επομένως η θεματολογία του έπρεπε να απευθύνεται σε όλους .
Αυτή η σελίδα φτιάχτηκε από τη λαχτάρα να ακουστούν κάποια ρεμπέτικα , σμυρναίικα και δημοτικά τραγούδια που δεν τα είχε ο καθένας μας .
Αντιμετωπίσαμε όμως τα τραγούδια αυτά ως μουσειακό είδος , άσχετα αν πολλά μέλη παίζουν και τραγουδούν πολύ καλά έως άριστα . Δεν σεβαστήκαμε την ψυχή και τη νοοτροπία των ανθρώπων στους οποίους απευθυνόντουσαν αυτά , γιατί δεν τη ζήσαμε την εποχή και τη διαβάσαμε από βιβλία και φυλλάδια και τη μάθαμε όπως εμείς θέλαμε και όχι όπως ήταν . Και αρχίσανε έτσι και τα παρατράγουδα : γίναμε οι περισσότεροι ειδικοί ρεμπετολόγοι , δώσαμε βαρύνουσα σημασία στα στατιστικά και στις ανούσιες λεπτομέρειες (χρειαζότανε και αυτό , αλλά χάσαμε τις φάσεις του αγώνα) και το χειρότερο από όλα κακόψυχοι κριτές των πάντων .
Αντί καλόπιστα να εκφράσουμε την άποψη μας , όπως κάνω τώρα χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο και με το φόβο και να μπουρδολογώ , ανεβήκαμε σε έναν άμβωνα και ως άλλοι Άνθιμοι καταφερόμαστε κατά απίστων , αιρετικών και μη ορθοτομούντων το λόγο της εμής αληθείας , μοιράζοντας παράσημα ρεμπετοσύνης σε όσους συμφωνούν μαζί μας και ρίχνουμε στο πυρ το εξώτερο τους άλλους . Όποιος μιλάει για ρεμπέτικο ή θέλει να παίξει ρεμπέτικο πρέπει να πάρει ταπεινά την άδεια μας . Απαγορεύεται αυστηρά να θέλει να ακούσει κάποιος ρεμπέτικο αν δε κάνει δήλωση ρεμπετοφροσύνης και δε δηλώσει ότι αποκηρρύσει την μπουζουαρζίδικη (ανώτερη ή κατώτερη ) καταγωγή του . Έλεος !!! ακούστε τα τραγούδια της σελίδας , χαρείτε τα , βάλτε και ένα πιοτό να κάνετε κέφι και αφήστε τους άλλους να πορευτούν όπως νομίζουν , ο κόσμος έχει αρκετό μυαλό να κρίνει τι του πάει και τι όχι και να κρατήσει αυτά που θέλει . ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΙΝΣΤΡΟΥΧΤΟΡΕΣ .
Υ.Γ. Για να μη χάσουμε και το θέμα του ποστ , πόσους ξέρετε χασικλήδες εκείνης της εποχής που ξεπέσανε στα ναρκωτικά ; ελάχιστο έως μηδαμινό ποσοστό . Το χασίσι ήταν ένα ποτό (και στην Παλιά Ελλάδα και στην Μ. Ασία )όπως όλα τα άλλα και τίποτα παραπάνω γιατί εκείνοι που το καπνίζανε πριν 100 χρόνια αγνοούσανε την ύπαρξη των ναρκωτικών εκτός από το όπιο ( και όχι τα παράγωγα του ) που το θεωρούσανε περισσότερο βότανο . Επομένως τα τραγούδια γράφτηκαν με αυτή την γνώση και όχι με τα σημερινά δεδομένα . Όποιος δε μουσικός εκείνης της εποχής λέει ότι δεν κάπνισε χασίσι ψεύδεται ασυστόλως , έχω προσωπικές μαρτυρίες .
Η ΖΩΗ ΚΥΛΑΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΝΕΡΑΚΙ

Άβαταρ μέλους
Alcibiadis
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 262
Εγγραφή: 31 Αύγ 2008 08:07 pm
Τοποθεσία: όπου παίζει ο "γαύρος"!...
Επικοινωνία:

#20 Δημοσίευση από Alcibiadis »

Θανάση μπράβο!
θεωρώ ότι το πόστ σου είναι απ' τα καλύτερα που έχω διαβάσει καθ' όλη τη διάρκεια που είμαι μέλος.
πάντα πίστευα ότι μόνο η ψυχή μπορεί να είναι ο "αποκωδικοποιητής" των ψιλών γραμμάτων και εννοιών της ουσίας του ρεμπέτικου τραγουδιού....
και το λέω αυτό έχοντας γνώση των προσωπικών μου "φάουλ". :)
η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός! (Αρκάς)

http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.com

Άβαταρ μέλους
Χασκίλ
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 560
Εγγραφή: 27 Δεκ 2006 11:53 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

#21 Δημοσίευση από Χασκίλ »

Τι καλύτερο από το να διασωθεί το πρωτογενές υλικό εκείνης της εποχής και να φτάσει αυτούσιο και ανόθευτο στα μελλοντικα παιδιά?
Για σκεφτείτε πόσα παραποιημένα γεγονότα της ιστορίας έφτασαν στη δική μου και στη δική σας γενιά, επειδή δεν υπήρχε ποτέ η σοβαρή δυνατότητα καταγραφής?
Μιλάω για καθαρή ιστορική καταγραφή.
Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο δεν αφορά τις παρούσες γενιές. Αυτές λίγο-πολύ είναι αρκετά κοντά στις μαρτυρίες αυτής της εποχής. Η πλήρης αυτή καταγραφή, με όσα λάθη κι αν διαθέτει, θα δώσει πληροφορίες στις γενιές που έρχονται. Στις γενιές που όσο πάει απομακρύνονται χρονικά από τα γεγονότα που μαρτυρεί το βιβλίο.
Το ποστ του ΘΑΝΑΣΗ είναι υποδειγματικό. Τα σέβη μου.

Απάντηση

Επιστροφή σε “Προτάσεις”