ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ

[matilda]

Φίλε Κώστα Λαδόπουλε
Θα μου επιτρέψεις μερικές παρατηρήσεις στα γραπτά σου και στο «λεξικό» .
1. Πολλή φασαρία για το τίποτα προσπαθώντας να εξηγήσεις τη λέξη αλάνης και τις μορφές της και το τραβάς σε κουραστικό μάκρος . Μου μοιάζει περισσότερο επίδειξη τύπου «ξέρω όλα τα ρεμπέτικα και δημοτικά » αφού το υπερηφανεύεσαι κιόλας και δεν είναι ανακάλυψη δική μου . Έφτανε να γράψεις : αλάνης = άνθρωπος του δρόμου = άνθρωπος του πεζοδρομίου και θα καταλαβαίναμε ότι περιέχει και καλή και κακή έννοια ανάλογα με την όλη φράση .
2. Γέρασα και μαθαίνω , ότι τα λεξικά είναι εργαλεία της «αστικής» τάξης για να διαπαιδαγωγήσουν το λαό κατά τα θελήματα της !!!
3. Και τελευταίο την έκφραση «λαϊκό αστικό τραγούδι» δεν θυμάμαι αν τη χρησιμοποίησες και συ όπως μερικοί . Πιο ηλίθια έκφραση δεν έχω ακούσει για καιρό , χάθηκε να ειπούν «λαϊκό τραγούδι της πόλης» καθόσον εννοούν αστικό=της πόλης και όχι αστικό=μπουρζουαζίδικο όπως συνήθως εννοούμε.

Φιλικά
Θανάσης
Υ.Γ Το φίλε και φιλικά λόγω της συνύπαρξης στη ρεμπετοσελίδα χωρίς να αρνούμαι αν δεν σε πειράζει και την κυριολεξία των δύο λέξεων .

Καλησπέρα,

Δεκτά τα σχόλια. Ίσως μόνο να ξεχνάς ή να παράβλεψες ότι το περί ου ο λόγος βιβλίο δεν είναι μόνο για εμάς που. λιγότερο ή περισσότερο, ξέρουμε. Απευθύνεται ΚΑΙ στους "άλλους".

Δε προσπαθώ να κάνω επίδειξη, Θέλω να κλείσω τις πόρτες για να μην είναι εύκολο να μου τη βγουν οι "άλλοι" (ίσως και όχι μόνο)...
Για τον όρο, συμφωνώ, θα το διορθώσω. Δε με εκπροσωπει ούτε κι εμένα. Αφέθηκα, κακώς, να τον χρησιμοποιήσω.

Σ΄ευχαριστώ

Κώστας Λαδόπουλος

Ειλικρινά, δε θέλω αυτή η κουβέντα να γίνεται με μένα και για μένα. Θα γίνει βαρετή. Με αφορμή το συγκεκριμένο λήμμα, υπάρχουν διάφορα θέματα που έχουν ενδιαφέρον αυτά καθαυτά και όχι επειδή τα ανάφερα εγώ.

Για παράδειγμα, το πολύ σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, ότι η εξήγηση του αρσενικού γένους μιάς λέξης ταιριάζει, αυτονόητο και για να καλυφθεί και το θηλυκό. Τί λέτε;
Και άλλα...

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΠΩΣ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΕΣ.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ, ΤΗΣ ΟΡΜΗΣ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ.

ΔΕΙΤΕ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΣΑ ΤΑ
ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΔΑΚΡΥΑ, Β.ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ 1948
(κουρασμένος και μπαϊλντισμένος...)

ΚΑΙ ΤΟ
ΨΕΥΤΙΚΕ ΚΟΣΜΕ (ΜΕ ΛΕΝ ΜΠΕΚΡΗ ΚΑΙ ΑΣΩΤΟ) 1951
(με στίχους του μεγάλου πιά, πρώην νταή, Νίκου
Μάθεση που βγάζει τη πίκρα του)

[Pikinos]

Κύριε Λαδόπουλε,


(1)

Θα απευθυνθώ τώρα φιλικά στον Πίκινο γατί είναι ένας άνθρωπος που πάντα αναπτύσει το λόγο του, άσχετα αν τον χαρακτηρίζει μιά πικρία και ειρωνεία, όπως κι εμένα άλλωστε πολύ συχνά.

Υποθέτω ότι η λέξη „πάντα“ υποδηλώνει ότι με συχνοδιαβάζετε. Αν είναι λοιπόν έτσι, οφείλατε να ξέρετε ότι τον λόγο μου τον χαρακτηρίζει η περίσταση. Κοντολογίς, αν έγραφα „τί καλά που μας τα λες Κώστα μου!“, τί θα χαρακτήριζε το λόγο μου;

Οι κριτική δε λογιάζει ούτε τους κόπους, ούτε την ηλικία του συγγραφέα...μονάχα το αποτέλεσμα.


(2) Το ζωτικό σημείο του συμπεράσματός μου κατανοήθηκε (έχω μια μικρή διαφωνία στα περί „έρευνας“, που είναι μάλλον θέμα ορισμού), θίχτηκε και σχολιάστηκε εκτενώς κι από τον bill1961, οπότε ας μην επαναλαμβάνομαι. Ίσως όμως με μια διαφορά: ο εν λόγω έχει άλλα επίπεδα ανοχής και αναμένει το συνολικό αποτέλεσμα για να αποτιμήσει.

Εγώ έκρινα μεν από το απόσπασμα, αλλά αν δεν κάνω λάθος, σε άρθρο σας που διάβασα πριν 3-4 χρόνια σε περιοδικό (δε θυμάμαι τον τίτλο, πορτοκαλί χρώματος ήταν με κάτι πορτραίτα στο εξώφυλλο και κόστισε -απαράδεκτα!- 8€) είχατε αναλωθεί στο λήμμα „μάγκας“ ή "ρεμπέτης" και ο λόγος κινείτο στα ίδια επίπεδα.

(3)

Για το θέμα της αντικειμενικότητας ή της ουδετερότητας, ας μη το πιάσουμε. Το φρούτο αυτό ωριμάζει στα ψηλότερα κλαδιά των δέντρων και σπάνια ακουμπιέται, ιδιαίτερα στη χώρα μας. Πρέπει βέβαια να τείνει κανείς προς τα εκεί, ούτε συζήτηση.

‘Ε, όχι δα!! Σαν να μπερδευτήκατε....

(4) Κάνατε λίγο-πολύ γαργάρα τα υπόλοιπα σχόλια/διορθώσεις μ’ ένα „με φακό και εστιάζουμε στα λάθη,, κι ας „ακούσατε 15.000 τραγούδια με ακουστικά“. Και όχι, αυτό δε λέγεται „συντηρητισμός“, παρά „κάθομαι κι ακούω προσεκτικά τί λέει το τραγούδι“.

Για να είμαι όμως εντάξει από πλευράς μου:

Η Ρόζα το λέει "κρύγιες", ο Στελλάκης το λέει καθαρά "κρύες".

Σωστά, πότε δεν παρατήρησα την εκτέλεση του Στελλάκη και πάντα άκουγα „τρίχες“. Δικό μου το λάθος. Χάρην ορθογραφίας λοιπόν: κρύ(γ)ες και είμαστε εντάξει νοηματικά!

(5) Με το δεύτερο μήνυμα σας, εισβάλλατε σε ποικίλους τομείς (σεξουαλικές επιδόσεις κλπ), που τα περί ηλικίας της Ροζίτας φαντάζουν χάδι, οπότε δε σχολιάζω περαιτέρω. Και φυσικά δεν είμαι σεμνότυφος, ούτε γι αστείο!!

(και στην τελική ρε παιδιά: ποιός γνήσιος ρεμπέτης, λαϊκός άνθρωπος ρωτάει ή –μή χειρότερα!- δ ι ε ρ ε υ ν ά την ηλικία μιας γυναίκας;!)


(6)

Μοιάζει σαν, ο Αλκιβιάδης κι εγώ, ως ομόβαθμοι πυροβολητές να κανονιοβολούμε κρατημένοι α λα μπρατσέτα, αλλά σας βεβαιώνω ότι είναι σύμπτωση.

Δεν είναι ο Αλκιβιάδης αυτός, παρά το alter ego hacker! Ο πραγματικός Μαύρος, τελευταίος ρεμπέτης ράτσας, πήρε των ομματιών του και τον υπερτιμημένο Βάρλα υπό μάλης και αυτομόλυσε στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας. Εκεί, έχει αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στη διδαχή μπαγλαμά και ζίου ζίτσου, προσφέροντας παράλληλα αφιλοκερδώς σεμινάρια αισθητικής στο ίδρυμα παίδων με ειδικές ανάγκες "Ουγκ Λι"!:P

Μη με αναγκάζετε όμως να σας βγάλω γλώσσα! Σ’ ένα κάποιο πρόσφατο θεματάκι που δημιούργησε εδώ ο φίλος σας, τον σιγοντάρατε κι εσείς στο blog του!

Ίσως κάτι τελευταίο: βεβαιότατα, δεν έχω „στην πλάτη μου 40 χρόνια στο ρεμπέτικο“. Πάραυτα, αν και δε μου πέφτει λόγος τί και πώς γράφετε, σας προτρέπω:

όταν θα εκδώσετε, εκτυπώστε τη λέξη Λεξικό σαν «Λεξικό» (με τέτοια «» και όχι τέτοια „“ εισαγωγικά). Όχι ότι θα άλλαζε το περιεχόμενο, που στο φινάλε κρίνει και το πόνημα, αλλά δείχνει και ένα, ε, ας το πούμε...ήθος.

Γιατί, μεταξύ μας τώρα, όποιες και να είναι οι θέσεις/προθέσεις, και μιας το αντικείμενο του ρεμπέτικου έχει συγκεκριμένο –διψασμένο!- κοινό που αναζητά νέες πληροφορίες, ποιός θα χαλαλιστεί σε 36 σελίδες επεξηγηματικής εισαγωγής;!

[Alcibiadis]

Εκεί, έχει αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στη διδαχή μπαγλαμά και ζίου ζίτσου, προσφέροντας παράλληλα αφιλοκερδώς σεμινάρια αισθητικής στο ίδρυμα παίδων με ειδικές ανάγκες "Ουγκ Λι"!:P

έχω και ενήλικες με ειδικές ανάγκες όπως εσύ!

[bill1961]

Μόνο που Θανάση και Άλκη, υπάρχουν και κάποια πράγματα που ωθούν τις ανοχές μας στα όρια.
Αρκετά λοιπόν με τις εκατέρωθεν προκλήσεις και βρισιές.

[matilda]

Κύριε Λαδόπουλε,


(1)

Θα απευθυνθώ τώρα φιλικά στον Πίκινο γατί είναι ένας άνθρωπος που πάντα αναπτύσει το λόγο του, άσχετα αν τον χαρακτηρίζει μιά πικρία και ειρωνεία, όπως κι εμένα άλλωστε πολύ συχνά.

Υποθέτω ότι η λέξη „πάντα“ υποδηλώνει ότι με συχνοδιαβάζετε. Αν είναι λοιπόν έτσι, οφείλατε να ξέρετε ότι τον λόγο μου τον χαρακτηρίζει η περίσταση. Κοντολογίς, αν έγραφα „τί καλά που μας τα λες Κώστα μου!“, τί θα χαρακτήριζε το λόγο μου;

Οι κριτική δε λογιάζει ούτε τους κόπους, ούτε την ηλικία του συγγραφέα...μονάχα το αποτέλεσμα.


(2) Το ζωτικό σημείο του συμπεράσματός μου κατανοήθηκε (έχω μια μικρή διαφωνία στα περί „έρευνας“, που είναι μάλλον θέμα ορισμού), θίχτηκε και σχολιάστηκε εκτενώς κι από τον bill1961, οπότε ας μην επαναλαμβάνομαι. Ίσως όμως με μια διαφορά: ο εν λόγω έχει άλλα επίπεδα ανοχής και αναμένει το συνολικό αποτέλεσμα για να αποτιμήσει.

Εγώ έκρινα μεν από το απόσπασμα, αλλά αν δεν κάνω λάθος, σε άρθρο σας που διάβασα πριν 3-4 χρόνια σε περιοδικό (δε θυμάμαι τον τίτλο, πορτοκαλί χρώματος ήταν με κάτι πορτραίτα στο εξώφυλλο και κόστισε -απαράδεκτα!- 8€) είχατε αναλωθεί στο λήμμα „μάγκας“ ή "ρεμπέτης" και ο λόγος κινείτο στα ίδια επίπεδα.

(3)

Για το θέμα της αντικειμενικότητας ή της ουδετερότητας, ας μη το πιάσουμε. Το φρούτο αυτό ωριμάζει στα ψηλότερα κλαδιά των δέντρων και σπάνια ακουμπιέται, ιδιαίτερα στη χώρα μας. Πρέπει βέβαια να τείνει κανείς προς τα εκεί, ούτε συζήτηση.

‘Ε, όχι δα!! Σαν να μπερδευτήκατε....

(4) Κάνατε λίγο-πολύ γαργάρα τα υπόλοιπα σχόλια/διορθώσεις μ’ ένα „με φακό και εστιάζουμε στα λάθη,, κι ας „ακούσατε 15.000 τραγούδια με ακουστικά“. Και όχι, αυτό δε λέγεται „συντηρητισμός“, παρά „κάθομαι κι ακούω προσεκτικά τί λέει το τραγούδι“.

Για να είμαι όμως εντάξει από πλευράς μου:

Η Ρόζα το λέει "κρύγιες", ο Στελλάκης το λέει καθαρά "κρύες".

Σωστά, πότε δεν παρατήρησα την εκτέλεση του Στελλάκη και πάντα άκουγα „τρίχες“. Δικό μου το λάθος. Χάρην ορθογραφίας λοιπόν: κρύ(γ)ες και είμαστε εντάξει νοηματικά!

(5) Με το δεύτερο μήνυμα σας, εισβάλλατε σε ποικίλους τομείς (σεξουαλικές επιδόσεις κλπ), που τα περί ηλικίας της Ροζίτας φαντάζουν χάδι, οπότε δε σχολιάζω περαιτέρω. Και φυσικά δεν είμαι σεμνότυφος, ούτε γι αστείο!!

(και στην τελική ρε παιδιά: ποιός γνήσιος ρεμπέτης, λαϊκός άνθρωπος ρωτάει ή –μή χειρότερα!- δ ι ε ρ ε υ ν ά την ηλικία μιας γυναίκας;!)


(6)

Μοιάζει σαν, ο Αλκιβιάδης κι εγώ, ως ομόβαθμοι πυροβολητές να κανονιοβολούμε κρατημένοι α λα μπρατσέτα, αλλά σας βεβαιώνω ότι είναι σύμπτωση.

Δεν είναι ο Αλκιβιάδης αυτός, παρά το alter ego hacker! Ο πραγματικός Μαύρος, τελευταίος ρεμπέτης ράτσας, πήρε των ομματιών του και τον υπερτιμημένο Βάρλα υπό μάλης και αυτομόλυσε στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας. Εκεί, έχει αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στη διδαχή μπαγλαμά και ζίου ζίτσου, προσφέροντας παράλληλα αφιλοκερδώς σεμινάρια αισθητικής στο ίδρυμα παίδων με ειδικές ανάγκες "Ουγκ Λι"!:P

Μη με αναγκάζετε όμως να σας βγάλω γλώσσα! Σ’ ένα κάποιο πρόσφατο θεματάκι που δημιούργησε εδώ ο φίλος σας, τον σιγοντάρατε κι εσείς στο blog του!

Ίσως κάτι τελευταίο: βεβαιότατα, δεν έχω „στην πλάτη μου 40 χρόνια στο ρεμπέτικο“. Πάραυτα, αν και δε μου πέφτει λόγος τί και πώς γράφετε, σας προτρέπω:

όταν θα εκδώσετε, εκτυπώστε τη λέξη Λεξικό σαν «Λεξικό» (με τέτοια «» και όχι τέτοια „“ εισαγωγικά). Όχι ότι θα άλλαζε το περιεχόμενο, που στο φινάλε κρίνει και το πόνημα, αλλά δείχνει και ένα, ε, ας το πούμε...ήθος.

Γιατί, μεταξύ μας τώρα, όποιες και να είναι οι θέσεις/προθέσεις, και μιας το αντικείμενο του ρεμπέτικου έχει συγκεκριμένο –διψασμένο!- κοινό που αναζητά νέες πληροφορίες, ποιός θα χαλαλιστεί σε 36 σελίδες επεξηγηματικής εισαγωγής;!

Πριν μερικά χρόνια που οδηγούσα μοτοσυκλέτα, αν κάποιος δίτροχος μου έκανε κάποια κασκαρίκα, πατούσα γκάζι, τον έφτανα και τού΄λεγα, "έλα μωρέ, μεταξύ μας τέτοια πράγματα;". Εδώ δε μού΄κανε κανείς τίποτα, θέλω μονάχα να πω, ας είμαστε μονοιασμένοι εμείς που αγαπάμε το ίδιο πράγμα. Απ΄τη δική μου μεριά, τραβάω πίσω ότιδήποτε μπορεί ν΄ακούστηκε σαν εξυπνακίστικο. Δε το εννοούσα, ούτε έχω πιά ανάγκη να αυτοπροβάλλομαι. Έχω μεγαλώσει αρκετά. Κλείνω λοιπόν σφίγγοντάς σας το χέρι και ευχαριστώ για διάφορες κρίσεις και ιδέες που μου δώσατε.

Καληνύχτα
Κ.Λ.

[Pikinos]

Αρκετά λοιπόν με τις εκατέρωθεν προκλήσεις και βρισιές.

Καμμιά αντίρρηση, αλλά θα παρακαλούσα τους υπευθύνους να επεμβαίνουν γρηγορότερα και όταν πρέπει. Δεν είναι δυνατόν να αφήσω αναπάντητες τις δημόσιες βρισιές του καθενός (ο εν λόγω το κάνει επαννειλημμένα επίτηδες, θαυμάζοντας τα έργα και ημέρες του).

Τα ίδια έκανε και σε ΠΜ και μάλιστα δεν είχε πρόβλημα να πει ότι το ίδιο λάβατε και οι συντονιστές (το διασταύρωσα με συντονιστή αλλά δε θα πω ποιός είναι, εκτός κι αν θέλετε να μας βγάλετε και ψεύτες από πάνω).

Κατανοώ τη δημοκρατικότητα που -στα χρόνια που είμαι μέλος- διαπνέει το χώρο, αλλά η δράση φέρνει αντίδραση, οπότε –ως ένα σημείο- μη περιμένετε να γυρίζω κι από το άλλο μάγουλο...

[Alcibiadis]

ναι! έχει... δίκιο ο άνθρωπος....
ζητώ συγνώμη για όλα...