rebetadika-tabernes me kales orxistres ktl

[nikosdock]

Ετσι είναι τα πράγματα, έχεις απόλυτο δίκιο Κυριακή......τι να γίνει όμως αναγκαστικά θα περιμένουμε και μέχρι τις 3 τα ξημερώματα να ακούσουμε κανένα καλό οι πιστοί του αθλήματος....χαράματα η ώρα τρείς.....έλεγε και ο μεγάλος Δάσκαλος ο ΜΑΡΚΟΣ.
Τώρα σχετικά με το θέμα να καταθέσω και γω μια πρόταση από τον Πειραιά.
Στην ανηφόρα για τον Προφήτη Ηλία οδός Γεωργίου και Μουσών υπάρχει το Ανηφόρι, πολλά χρόνια μαγαζί στο χώρο,με αρκετά καλά παιξίματα.Μέρες λειτουργίας παρασκευή και σάββατο,(προτείνω παρασκευή).Βέβαια σε λίγο κλείνει αλλά γιά οσους ενδιαφέρονται στα υπ όψιν γιά την νέα σεζόν το φθινόπωρο. Πολύ καλό μπουζούκι απο τον Νίκο μπαγλαμά και τραγούδι ο Σάκης κιθάρα ο Μήτσος υπάρχει και ακορντεόν και για φέτος είχαμε την ευτυχία να απολαυσουμε τη φωνάρα της Ανθής ,παλαίμαχης στο χώρο η οποία δεν ξέρω αν θα συνεχίσει και την νέα σεζόν.

Νίκος

[Εύκαιρος]

Παιδιά δε συμφωνώ μαζί σας.
Δε λέω, δεν υπάρχουν και άπειρα μαγαζιά να γυρίσουμε, αλλά στο κάτω-κάτω δεν χρειαζόμαστε και καμιά μεγαλη ποσότητα ή ποικιλία. Τί θέλουμε; Κάποιο λαϊκό μαγαζί να πάμε να γουστάρουμε τα τραγουδάκια μας και να κάνουμε κέφι! Δηλαδή αμά είχαμε να διαλέξουμε απο 30 μαγαζάρες με τις καλύτερες ορχηστρες, το καλύτερο φαγητό κλπ. η ζωή μας θα 'ταν καλύτερη;

Εγώ πιστεύω οτι ο καθένας μας με 2-3 επιλογές είναι υπερκαλυμμένος. Αλλά ούτε αυτό είναι απαραίτητο. Νομίζω το καλύτερο είναι να 'χει κάποιος το στέκι του, όπου είναι άνετος και περνάει όπως του αρέσει. Το σπουδαίο είναι να δημιουργείται "κλίμα" στο μαγαζί. Να είναι όλοι μια παρέα: ταβερνιάρηδες-μουσικοι-μαγειροι-θαμώνες και να ταιριάζουν στα γούστα της βραδιάς.

Εγώ, αν θέλω να ακούσω λαϊκή μουσική, αποκλείεται να κάτσω σε μαγαζί που θα παίζουν Μάλαμα κτλ. και να περιμένω τις 3.00 τα ξημερώματα να παίξουν τα τραγούδια που γουστάρω! Μου φαινεται αδιανόητο αυτό (και ανόητο). Προτιμώ να πάω σε σκυλάδικο, που, μια φορά, είναι πολύ πιο σχετικό μ' αυτό που θέλω, παρά ο Μάλαμας και οι φίλοι του!

Αφού κάνεις αυτη τη δουλειά, Κυριακή (και ΕΙΣΑΙ επαγγελματίας, άσχετα πώς θέλεις να το βλέπεις εσύ το πράμα) κάνε την τουλαχιστον σωστά. Αν δεν σ' αρέσει το πρόγραμμα ή το είδος της μουσικής ή το στυλ ή οτιδήποτε στη δουλειά σου ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ.
Υπάρχουν πολλά λαϊκά μαγαζιά σε όλη την Ελλάδα που κρατάνε τη λαϊκή παράδοση. Και απο γέροντες και απο νεαρούς. Και βέβαια, το καλύτερο και διαχρονικότερο παράδειγμα είναι η "Σκάλα του Μιλάνου". 85 χρόνια λειτουργούν την λαϊκή ταβέρνα τους και δεν έχουν αλλάξει πορεία καθόλου.
Αυτοι δηλαδή γιατί δεν παίζουν Μαλαμο-θαλασσινούς; κι όμως έχουν ρεπερτόριο που καλύπτει όλον τον αιώνα. Από τα "αδέσποτα" που 'μάθαν απο τον γερο-Μιλάνο μέχρι κομμάτια του '80 ίσως και του '90!
Και μην κοροϊδευόμαστε ρε παιδιά: ούτε στα παλιά τα χρόνια ήταν τα πράγματα καλύτερα. Δηλαδή τί θα λέγατε αν ζούσατε στην ακμή του ρεμπέτικου: στην κατοχή;!

[mpletsas]

Χαίρομαι Εύκαιρε που μου ξαναδίνεις την αφορμή να πω για το μαγαζί αυτό.

Η Σκάλα του Μιλάνου καταρχήν είναι μία απλή ταβέρνα. Τα δύο αδέρφια οι Μιλάνοι δεν θεώρησαν αναγκαίο να αλλάξουν πολλά πράγματα όλα αυτά τα χρόνια (στο τωρινό κτίριο μεταστεγάστηκε τη δεκαετία του ΄70, πιο πριν και για πολλές δεκαετίες ήτανε αλλού). Πηγαίνουν άνθρωποι όλων των ηλικιών και πολλές φορές είναι γεμάτη.

Όλα μέσα είναι απλά από την μάνα τους. Δεν είναι αυτό το συνθετικό «ρεμπετοστύλ» το ψευτο-απλό που χαρακτηρίζει ορισμένα «ρεμπετάδικα» (ο όρος «ρεμπετάδικο» είναι νεολογισμός του '80). Δηλαδή είναι κάτι αυθεντικό που δεν έπαψε να υπάρχει όλα αυτά τα χρόνια.

Παρόλο που ο κόσμος πηγαίνει εκεί για την μουσική κυρίως, το φαγητό που προσφέρουν είναι κανονικό μαγειρεμένο φαγητό (μη φανταστείς μεγάλη ποικιλία) και σε κανονικές τιμές. Οι Μιλαναίοι είναι σοβαροί άνθρωποι, δεν την έχουνε ψωνίσει και παραμένουν απλοί σε όλα τους. Ένας φίλος (όπως έγραψα και στο chat) που πήγε πρόσφατα μου μετέφερε ότι του έκανε μεγάλη εντύπωση ότι σε κάποια ανάπαυλα, ο ένας από τους δύο παππούδες άφησε το όργανο και έπιασε την ποδιά για να κοιτάξει κάτι στην κουζίνα.

Και ένα άλλο που θυμάμαι είναι πολύ παλιά, στα 18-19, που τηλέφωνησα για για κράτηση καλού-κακού (γιατί πολλές φορές δεν βρίσκεις). Και τον ρωτάω: Έχετε κανένα τραπέζι ελεύθερο; Και μου λέει: Όλα ελεύθερα είναι, δεν νομίζω να χρειαζεται κράτηση.

Και αυτό το βλέπεις και από τα τραγούδια τους που έχουν αυτή την αγνότητα και αμεσότητα και ζωντάνια, καμία σχέση με το έντεχνα «ζορισμένο» ύφος που προσπαθούν να πιάσουν μερικοί αναβιωτές και που μάλλον δεν έχει πολλή σχέση με το αυθεντικό.

[NIKOS_THESSALONIKH]

Συμφωνω 99,9% με αυτά που λέει η Κυριακή. Είναι μπερδεμένη η κατάσταση. Έχει πολλές παραμέτρους. Μόνο κάποιος που έχει καθήσει στο πάλκο μπορεί να καταλάβει αυτά που λέει η Κυριακή. Όποιο πάλκο.Μικρό ή μεγάλο. Και να χέι μείνει από μεροκάματο. Όχι για να βγάλει γούστα, αλλά για να πάρει τσιγάρα και να πληρώσει το ενοικιο. ...και αν αγαπάς τη μουσική τα πραγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Να πω και για τον κοντό. Έχει ένα κοινο χαρακτηριστικό με τα ρεμπέτικα τα άγνωστα αυτα που μας αρέσουν. Αν παίξεις τραγούδια του πολλές οι πιθανότητες "να αδειάσει το μαγαζί και να γκρινιάζει ο μαγαζάτορας"
Μπορώ να μιλήσω πολλές ώρες για το θέμα: Μουσικοι-μαγαζάτορες-κοινο αλλά αυτες οι συζητήσεις γίνονται προφορικά και να κοιτάς τον άλλο στα μάτια!

[kyriaki35]

Εύκαιρε, εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου στο ρεζουμέ των όσων είπες, αλλα μάλλον με παρεξήγησες. Μίλησα για τη γενική εικόνα που υπάρχει στο χώρο απο τη πλευρά του μουσικού. Του μουσικού που θα τραγουδήσει και Μάλαμα γιατι έχει και οικογένεια να θρέψει ή γιατι βιοπορίζεται απο τη μουσική.
Και ως μουσικός βέβαια, μου αρέσουν όλες οι μουσικές, αρκεί να έχουν μέτρο, στίχο και μελωδία. Και σαφώς χαίρομαι που υπάρχουν ο Μάλαμας, ο Θαλασσινός και όποιοι άλλοι που υπερασπίζονται το είδος της μουσικής τους μακρυά απο τα κυκλώματα. Αντίθετα σιχαίνομαι τους όποιους Φοίβους που ξεπουλιούνται στα σκυλάδικα.
Δεν μπορώ όμως να μη αναγνωρίσω και το αστείρευτο μουσικό ταλέντο του Φοίβου, που αν ζούσε σε μια άλλη εποχή, και χρησιμοποιούσε τη μουσική του παιδεία για να γραψει τραγούδια της προκοπής, θα μιλούσαμε πια για έναν άλλο Μάρκο ή για έναν άλλο Νικολόπουλο.
Πρόσεχε μη με παρεξηγήσεις, δεν συγκρίνω τους δημιουργούς και το έργο τους, συγκρίνω την μουσική τους ικανότητα στο να "παράγουν" τραγούδια.
Παρόλα ταύτα, με καλή παρέα και σε σκυλάδικο θα περνούσα καλά.
Υπάρχουν κατι μουσικάρες που κρατάνε πλάτες στον κάθε άφωνο-η στα σκυλάδικα, που χαίρεσε να τους ακούς.
Οπως υπάρχουν και 3τα ή 4τα ονόματα, που έχουν καταπληκτικές φωνές και τους κατεβάζουν την ένταση για να μη συκριθούν δήθεν, με τα πρώτα ονόματα. Και ως συνήθως ο κόσμος αρχίζει και διασκεδάζει μόνο στη "λαική ώρα", δηλαδή πάλι μετα τις 3:00.
Προσωπικά τώρα, έχω τη τύχη να μη βιοπορίζομαι απο το τραγούδι με αποτέλεσμα να επιλέγω το που θα τραγουδήσω και τι θα τραγουδήσω.
Τουλάχιστον προς το παρόν.
Και επίσης έχω τη τύχη να συνεργάζομαι με μαγαζί που το έχει μουσικός, είναι μεζεδοπωλείο, παίζουμε σε τραπεζάκι και χωρίς μικρόφωνα. Επίσης έχουμε το ελευθέρας να φτιάχνουμε το πρόγραμμα.
Εχεις ακούσει σε πολλά μαγαζιά να έχουν στη βασική τους δομή το "Σιγανοψιχάλισμα", το "Δρόμο δίχως σύνορα", το "Μεσάνυχτα που να σε βρώ", το "Σούρουπο με συννεφιά", το "Βρε σα τα χιόνια", το "Ξενοδόχο" ή το "Βουνό" του Θεοδωράκη?
Εμείς τα λέμε και προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά μας "ΣΩΣΤΑ", αλλα αν ο δρόμος με πάει εκεί που θα μου επιβάλλουν να τραγουδήσω και Μάλαμα, θα το κάνω και αυτό. Μου αρέσουν και αυτές οι μουσικές. Σίγουρα δεν θα τραγουδήσω Κοκκίνου και θα αρνηθώ να ντυθώ με καμπαρετζίδικα ρούχα σε πίστα. Αν μου τύχει αυτό, ε! τότε θα αλλάξω δουλειά. Καλύτερα να πλένω σκάλες και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, θα το κάνω αν χρειαστεί για να ζήσω την οικογένειά μου.
Οσο για τους Μιλάνους, εσυ τώρα μιλάς για ιστορία. Το μαγαζί είναι "χτισμένο" απο δεκαετίες, ανήκει στην οικογένεια τους και οι άνθρωποι έχουνε τα "γένια και τα χτένια" να κάνουν οτι θέλουν.
Πόσοι απο μας έχουν τη δυνατότητα και την αβάντα εκατομμυρίων να κάνουν τέτοια μαγαζιά. Γιατι με "φέρε ουζο μεζεδάκι παστουρμα" δεν πληρώνονται ούτε σερβιτόροι, ούτε οι μουσικοί, ούτε το νοίκι, ούτε η ΣΔΟΕ και το ΙΚΑ. οι εποχές αυτές περάσανε ανεπιστρεπτί.
Λυπηρό, αλλα πέρα για πέρα πραγματικότητα. Και μη ξεχνάμε πως πολλές πρωτοκλασσάτες τραγουδίστριες με ιστορία κάνανε "κονσομασιόν" στα μαγαζιά που τραγουδούσανε -δημόσιες σχέσεις το λέμε τώρα-, και πολλοί τραγουδιστές και δημιουργοί βγάλαν το καρκίνο απο το "κρασι, χασίσι και σεβντας με κάναν να χτικιάσω" και αυτά που περνάγανε με τους μαγαζάτορες και τους θαμώνες. Δεν πέσανε στις καταχρήσεις επειδή δεν είχαν κατι καλύτερο να κάνουνε.
Μόνο ο Ζαμπέτας διακωμωδούσε τη κατάσταση, αλλα και αυτός οταν χιουχάιζε το κόσμο, δεν φώναζε "ζωαααα", έτρωγε το "ζ" και έκραζε "οααααα".
Αυτά.!!!

ΥΓ. Νίκο, είσαι μουσικός? Παίζεις κάπου?

[mpletsas]

Κυριακή δεν καταλαβαίνω ποιά είναι η κεντρική ιδέα. Πάντως αν δουλεύεις σε μεζεδοπωλείο όπως λες, κατά την γνώμη μου είναι χώρος πιο ταιριαστός με το είδος μουσικής που κουβεντιάζουμε παρά τα μεγάλα κέντρα, ακόμα κι αν λέγονται «ρεμπετάδικα».

Αν αυτό που θες να πεις συνοψίζεται στο: «Μην κατακρίνετε τους μουσικούς άμα παίζουν ότι να'ναι γιατί δεν είναι ευχάριστος ούτε γι'αυτούς ο συμβιβασμός πολλές φορές» έστω ότι το δέχομαι. Αν και δεν είδα να κατηγόρησε εδώ μέσα στην κουβέντα κανένας.

Ποτέ δεν θα κατηγορήσω τους μουσικούς αλλά πιθανότατα δε θα μου κάνει κέφι να ξαναπάω (λέμε τώρα) αν φθάνει αυτό το πράγμα σε βαθμό να με ξενερώνει. Και ούτε κι εμένα μετά θα είναι σωστό να με κατηγορήσει κανένας.

Πάντως δεν πιστεύω ότι ένα ταβερνάκι που παίζει καθαρά ρεμπέτικη μουσική δεν είναι βιώσιμο. Έχω και παραδείγματα. Άκου στα live της ρεμπετοσελίδας τα τραγούδια που παίξανε τα παιδιά στην Σμύρνη. Αυτά τα ίδια τα παίζουνε και στα Χανιά στις διάφορες ταβέρνες που έχουνε δουλέψει κατά καιρούς. Θυμάμαι ότι ένας από τους φίλους αυτούς ξενέρωνε επειδή επέμενε ο εστιάτορας να παίζουνε το «Πέντε χρόνια δικασμένος». Δεν συζητάμε καν για έντεχνα. Και για να σε προλάβω δεν είναι επαγγελματίες, ερασιτέχνες είναι που βγάζουν ένα μεροκάματο. Αλλά οι ταβέρνες δουλεύουνε μια χαρά και έχουνε και κόσμο. Είναι όμως μικρά καταστήματα. Τα μεγάλα κέντρα δεν νομίζω ότι ταιριάζουνε με το ύφος της μουσικής αυτής ούτως ή άλλως, ταιριάζουνε για σκυλάδικα σαν χώροι και οικονομικό μοντέλο.

Εντελώς φιλικά.

[ΑΓΓΕΛ/ΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ]

Διαβάζωντας τα παραπάνω θα 'θελα να πω κατι.Μάλλον ΑΣΧΕΤΟ με το θέμα αλλά σημαντικό ΓΙΑ ΜΕΝΑ.
Καταρχήν είμαι "φανατικός" της συγκεκριμένης ιστοσελίδας (ο admin το ξέρει αυτό), λατρεύω το ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ, αλλά λατρεύω & το ΜΑΛΑΜΑ.
Καταλαβαίνω ότι δεν είχατε καμία διάθεση να τον "θίξετε", όπως & εγώ δεν έχω ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ για αντιπαράθεση μεταξύ μας, αλλά είναι μάλλον ΑΔΙΚΟ να "κατηγορείτε" ο Μάλαμας επειδή παίζουν τραγούδια του τα λεγόμενα ρεμπετάδικα.Εμ χρησιμοποιώ τα τραγούδια σου, εμ τι να κάνω κιόλας......
Ε, είναι πολύ νομίζω. Στη τελική δεν το ζήτησε αυτός.
Πάντως η αλήθεια είναι ότι όταν πηγαίνω σε ρεμπετάδικα δεν θέλω να ακούσω Μάλαμα ή δε ξέρω & εγώ τι άλλο.Θέλω να ακούσω ΜΟΝΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ.
Να ξαναπώ ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση παρατήρησης ή νουθεσίας προς τα παιδιά που γράψανε για το Μάλαμα.Απλά "χτυπήσανε" ευαίσθητη χορδή.

Παρεπιπτόντως ο Μάλαμας αγαπάει το ρεμπέτικο.Το 'χει αναφέρει στις κατά καιρούς συνεντεύξεις του.