ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΜΑΚΑΜ
- ntouzenis
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 618
- Εγγραφή: 01 Νοέμ 2005 12:54 pm
- Τοποθεσία: Χανιά
Το βιολι μαλιστα λεγεται βασιλιας των οργανων στη δυση !!
Στην κλασσικη ειναι υποχρεωμενοι οι παικτες να "πεφτουν" απανω στον τονο της συγκερασμενης και να μη φαλτσαρουν. Δεν ξερω αν υπαρχουν εργα που η παρτιτουρα τους υπαγορευει να ξεφυγουν ...
Στην παραδοσιακη μουσικη τη δικια τους δε νομιζω να ισχυει κατι διαφορετικο, αλλα πολυ πιθανο να χρησιμοποιουνε και τιποτα μορια ...
Η τζαζ τωρα ειναι απο μονη της μια πρωτοποριακη μουσικη που τα επιτρεπει ολα εως ενα βαθμο, αρα και τη χρηση τετοιων διαστηματων στο βιολι στο κοντρα μπασσο και στα πνευστα, αν και δεν μπορει κανεις να βαλει αρμονια πανω (ακκορντα), θα γινει μαλλον σε σολο. Εννοειται οτι εδω ο παικτης αγνοει τη φυσικη κλιμακα του Πυθαγορα και παιζει ελευθερα, οτι του "προσταζει" η φαντασια του ...
Γενικα ο καθε καλλιτεχνης ειτε με τη φωνη ειτε με το οργανο μπορει να περασει σε τετοια διαστηματα σε επιδειξη τεχνικης ή συναισθηματος, σε ενα λαρυγγισμο ή σε ενα σολο ή σε καποιο μερος του κομματιου.
Αλλωστε και το σηκωμα της χορδης που κανουν οι ροκαδες, ή το pitch που κανουν τα συνθι, εμπεριεχει τετοια "μορια" ...
Στη δικη μας μουσικη και στην αραβοπερσικη μουσικη, τα διαστηματα αυτα και τα μορια ειναι συγκεκριμενα και πρεπει να αποδοθουν οπως το απαιτει η αντιστοιχη παρτιτουρα, ο ηχος ή το μακαμι. Οι διαφορες τους απο μουσικη σε μουσικη, ειναι αντικειμενο που δεν το κατεχω ολοκληρωτικα. Εχω παντως ενα πινακα με τις κλιμακες (ηχους και φθορες) της Βυζαντινης απο το Αγιο Ορος, οπου υπαρχουν οι αντιστοιχισεις σε αραβικα μακαμ !! Εννοειται οτι πανω φαινονται αναλυτικα τα μορια !! Οταν τον εδειξα εδω σε πρωτοψαλτη και δασκαλο, τον πηρε σπιτι του και μετα απο μερες μου τον επεστρεψε με σημειωμενες αρκετες διορθωσεις ...
Γενικοτερα ειμαι σιγουρος οτι δεν θα βρεις απολυτες ταυτισεις σε 10 διαφορετικους δασκαλους της Βυζαντινης, στα θεματα μορια, ηχοι, σημειογραφια, εκφραση κλπ
http://picasaweb.google.com/rebetcafe/2 ... 8086511138
-
- Δημοσιεύσεις: 18
- Εγγραφή: 30 Ιουν 2009 06:47 pm
καλησπερα
Του δρόμους αυτούς, αυτές τις κλίμακες και τις παραλλαγές τους δηλαδή, τους ξέρανε με τα αραβο-περσο-τούρκικα ονόματά τους, όπως τους είχανε παραλάβει, και τους ονομάζανε μακάμια και τα κουρδίσματα ντουζένια.
Το να ψάχνει να βρει κανείς την αρχική προέλευση αυτών των κλιμάκων μοιάζει σαν να προσπαθεί να βρει την αρχή του ανθρώπινου είδους, όπου κάθε τόσο ένα καινούργιο εύρημα πάει την "πρώτη" εμφάνιση του ανθρώπου στη γη μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια παραπίσω και κάθε τόσο σε διαφορετικό γεωγραφικό στίγμα.
Πάντως γύρω στο '70 ο Βαμβακάρης έλεγε, η μουσική αυτή είναι βυζαντινή, αρχαία.
Και όπως ξέρουν τώρα όλοι, κάθε αραβο-τουρκικο-περσικό μακάμι ταυτίζεται και με έναν βυζαντινό "ήχο", που με τη σειρά του ταυτίζεται η προσομοιάζει με μια αρχαιοελληνική κλίμακα, όπου ταυτόχρονα ο Διόνυσος φερ' ειπείν είναι ένας θεός με ανατολικές ρίζες κι ο Οδυσσέας πέρασε πολλά χρόνια στη χώρα των λωτοφάγων.
Πέρα από αυτά υπάρχει και το ζήτημα της μουσικής φιλοσοφίας και μετά από το ζήτημα της φιλοσοφίας υπάρχει το ζήτημα της σημειογραφίας.
Για τη σχέση της μουσικής με τη φιλοσοφία από όσο ξέρω υπάρχει αναφορά και στους πυθαγόρειους, και σε άλλες αρχαιοελληνικές σχολές, και μέσω αυτών στα μαθηματικα, αλλά αν το ψάξει κανείς θα βρει σχετικές φιλοσοφικές αναφορές και στους ανατολικούς λαούς πιστεύω.
Για τη σημειογραφία, που έχω τη γνώμη ότι εξ αντικειμένου "κονταίνει" τη φιλοσοφία, ο Βαμβακάρης και οι πριν από αυτόν δεν την ξέρανε, αλλά ξέρανε όλους τους δρόμους και όλα τα κουρδίσματα και ήταν ικανοί να ανακαλύψουν και τις παραλλαγές τους ακόμα και αν δεν τις λέγανε με το όνομά τους.
Αυτή είναι η ιστορία της προφορικής λαϊκής παράδοσης που λειτουργεί κυρίως με τον άγραφο λόγο, ενώ από την άλλη η εκκλησιαστική μουσική σαν θεσμός και σαν σύστημα καλλιέργησε μια λόγια, βυζαντινή παράδοση, της θρησκευτικής μουσικής (πλάι στην οποία υπήρχε όμως και η κοσμική βυζαντινή κλπ μουσική) αναπτύσσοντας και τη δική της (λόγια) μουσική σημειογραφία, υποθέτω ως εξέλιξη ή ως άρνηση ή ως άγνοια της αρχαιότερης σημειογραφίας και με όλες τις επιρροές των γεωγραφικού χώρου τον οποίο καταλάμβανε και με τον οποίο γειτνίαζε η βυζαντινή αυτοκρατορία και είχε επιρροή και συνάφεια η ανατολική χριστιανική εκκλησία.
Το νόημα είναι, νομίζω, ότι πάνω στο ίδιο μουσικό "υλικό" αναπτύχθηκε από την μια η λόγια και από την άλλη, παράλληλα, μια προφορική λαϊκή μουσική παράδοση. Το να αναρωτιέται κανείς σήμερα ποιά από τις δυό πρέπει να διαλέξει, είναι σαν να αναρωτιέται ποιά από τις δυο πρέπει να καταργήσει. Νομίζω ότι το μόνο που έχει νόημα είναι να καλλιεργηθούν και οι δυό, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο και με τις αλληλοεπιδράσεις τους, όσο γίνεται, τόσο για την διατήρηση της παράδοσης όσο και και για την μελλοντική εξέλιξη της μουσικής.
Δεν είμαι σίγουρος ότι είμαι εντός του θέματος γιατί το και θέμα κάπου χάνεται μέσα στην "ποδοσφαιροποίησή" του, αν μού επιτρέπεται η έκφραση.
ΥΓ Απ' όσο ξέρω εκτός από τη βυζαντινή σημειογραφία γίνονται ήδη κάποιες προσπάθειες ώστε οι βυζαντινές "κλίμακες" να αποδοθούν στο πιο εξελιγμένο,
ί σ ω ς, και πιο οικείο, "δυτικό" σύστημα σημειογραφίας (με κάποιες προσαρμογές του), πράγμα κατά τη γνώμη μου πολύ θετικό, εφόσον αυτό δεν θα σήμαινε και εγκατάλειψη της βυζαντινής σημειογραφίας και πέταμά της όπως πετιούνται τα βιεϊτσές όταν εμφανίζονται τα ντιβιντί.
Για να δούμε αυτό:
http://picasaweb.google.com/rebetcafe/2 ... 8086511138
-
- Δημοσιεύσεις: 18
- Εγγραφή: 30 Ιουν 2009 06:47 pm