Δρόμοι

[Εύκαιρος]

Δεν παρατήρησα ακόμα την απάντηση για το πως θα ζητήσω σουβλάκι με πίτα στην Σαλλονίκη....

Αναμένω!

θα ζητήσεις μια πίτα με σουβλάκι, δεν καταλαβαίνω που δυσκολεύεσαι

όσον αφορά τους δρόμους, δυο λαλούν και τρείς χορεύουν.......

[Billaras]

Ενω στην Αθηνα θα ζητήσεις "ένα ΚΑΛΑΜΑΚΙ σε πίτα, παρακαλώ". Κι υστερα λεν για τους Θσσαλονικείς. Ε, ρεεεεεεεεε

Επίσης συζητούσα με ένα φιλόλογο (παλιά) και μου είπε ότι το "με" και το "σε" που χρησιμοποιούν οι Θεσσαλονικεις είναι γραμματικά σωστότερο από το "μου" και το "σου". "Μου" κανουν τα μοσχάρια αλλωστε.

[Βάγγος]

ε,καλά γιά, νά σέ φέρω φύλλλο τότες νά μέ κάνεις μιά μπουγάτσα;

[dimitrios]

Καλα ρε παιδια - ετσι για το ερωτημα- ξερει κανεις κανα τραγουδι με το δρομο γαρτσιγαρ?

Ανεξαρτητα απο την φιλολογια γυρω απο τη μπουγατσα - ειναι σιγουρο οτι ειναι μια απο τις πιο σημαντικες ανακαλυψεις στην ιστορια της ανθρωποτητας- ισως μονο ο τροχος και η ανακαλυψη της φωτιας μπορουν να συγκριθουν με την απεριοριστη ευδαιμονια που προσφερει η υπαρξη της μπουγατσας - αυτου του θαυμαστου και τοσο υπεροχου εδεσματος. Ενα ΖΗΤΩ στις μπουγατσες - ενα ζητω στην ζεστη μυρωδια της καψαλισμενης κανελας - της φρεσκιας κρεμας- Ω! Αυτου του θεσπεσιου και μοναδικου γαστρονομικου επιτευγματος.

Παντως, ετσι και αλλιως ειναι σιγουρο οτι το θεμα με τους δρομους και τα μακαμια ειναι και θα ειναι μυθοποιημενο

[Κώστας Ε.]

Αφού έχω τσακίσει μια μπουγάτσα από τον Μπέλλα στην Καισάριανη (τυχαίο γεγονός) η οποία ενοείται ότι η γέμιση της είναι κρέμα και εχεί πρόσθετα άχνη ζάχαρη και κανέλα! Και λέω ενοείται όπως ενοείται ότι ο ήλιος ανατέλει από την ανατολή (πέρα από το <<χωριό>> μου απλά δεν ξέρουν)!
Ας έρθουμε τώρα στον δρόμο Καρτσιγάρ ο οποίος σύμφονα με τον Παγιάτη (πάντα σε ΡΕ) είναι: ΡΕ ΜΙ ΦΑ ΣΟΛ (τετράχορδο ΡΕ Κιουρδί) ΣΟΛ ΛΑb (ΣΟΛ# είναι το ίδιο τάστο) ΣΙ ΝΤΟ ΡΕ (πεντάχορδο ΣΟΛ χιτζάζ) σαν ένατη βαθμίδα έχει ΜΙb οπότε προκύπτει ο δρόμος ΝΤΟ αρμονικό μινόρε από την έβδομη βαθμίδα του ΡΕ καρτσιγάρ (μην σας πιάσει πονοκέφαλος πάνω στην ταστιέρα είναι απλό).

[dimitrios]

καλα ο καρτσιγαρ ενταξει- ο γαρτσιγαρ ποιος ειναι?

[asikis]

Κοιτώντας απλά τίς νότες,και ασυγκέραστες ακόμη,οι δρόμοι κιουρντί και καρτζιγιαρ είναι ίδιοι όπως και οι δρόμοι ουσάκ και χουσεινί,η διαφορά τους είναι καθαρά θέμα ύφους και μ'αυτό εννοώ το που 'κάθεται' ο κάθε δρόμος.Οι μουσικοί θα το καταλάβουν πιο εύκολα αυτό,όταν πχ λέμε οτι ο χουσεινί περιστρεφεται στο σολ ενω ο ουσάκ στο λα,αλλα είναι οι ίδιοι δρόμοι.Οπότε ο κιουρντί είναι αυτός που λέει ο εύκαιρος αλλα και ο καρτζιγιάρ είναι αυτός που λέει η Αγγελική αφού περιγράφουν τον ίδιο δρόμο.Το 'ασυγκέραστες' το έβαλα γιατί για πολλούς δρόμους,συγκερασμένοι,είναι οι ίδιοι αλλα τα μόρια είναι διαφορετικά κάτι που δεν ισχύει όμως στους παραπάνω.Ας μην ξεχνάμε οτι οι Τούρκοι στα μόρια του σαζιού,στα ασυγκέραστα διαστήματα δηλαδή μεταξύ των μπερντέδων, δίνουν και ένα όνομα σύμφωνα με το μακάμι που περνάει απ'το συγκεκριμένο 'τάστο' έτσι έχουμε το ουσάκ,το κιουρτντί και πάει λέγοντας.Στις περιπτώσεις που το μόριο είναι το ίδιο όμως δεν αλλάζει όνομα,για παράδειγμα το μόριο του σαμπάχ μεταξύ ρε και μι(έστω απο ρε αν και στη ΄θεωρία των μακαμιών δεν νοείται τονικότητα΄,αλλά διαδοχή τετράχορδων και πεντάχορδων)λέγεται ουσάκ.
Όσο γι'αυτό που λέει ο max φυσικά υπάρχει μακάμ χιτζάζ,αλλά είναι το δικό μας χιτζασκιάρ.

Οπότε ισχύει το 'Μπουζούκι μου διπλόχορδο ,μπουζούκι μου σπασμένο'...