Το κορίτσι με τα ράσα

Όταν ήμουνα μικρό και κοριτσάκι,

μικρό κι ανήλικο καλέ, δεν ήξευρ’ απ’ αγάπη.

Την ενόμιζα πως ήταν παιχνιδάκι

[μ’ αυτή η αφιλότιμη ήταν πικρή φαρμάκι.] 2χ

Μάνα μ’ ένας νιός, περνάει, ξαναπερνάει

[και με το καπελάκι του με διπλοχαιρετάει] 2χ

Αποφάσισα κι εγώ για τη ζωή μου

[ράσα ολόμαυρα να βρω να ντύσω το κορμί μου] 2χ

[Του διαβόλου ο γιος μου γνέφει με το μάτι

και μου ‘πε δεν ταιριάζουνε τα ράσα στην αγάπη.] 2χ