Το καλοκαίρι τώρα

Το καλοκαίρι τώρα γυρεύομε δροσιά

κι ο κόσμος παίρνει φόρα στην ακροθαλασσιά,

αγόρια και κορίτσια σα γλάροι να πετούν,

με χίλια δυό καπρίτσια στο κύμα να βουτούν.

Ξαπλωμένοι βλέπεις χάμω νέοι-γέροι σαν τρελοί,

να κυλιούνται μες στην άμμο , με τη ζέστη την πολλή.

Κοπέλες σαν το γάλα, νεράιδες πλουμιστές,

απ' την πολλή λιακάδα να γίνονται ψητές,

ποδάρια ξουρισμένα, ποδάρια νουβωτέ,

κορμιά καβουρδισμένα, με γάμπες τριχωτές.

Τρυφερές γλυκιές μικρούλες, κοριτσόπουλα τρελά,

σαν ψημένες γαλοπούλες, να πετούν χωρίς φτερά.

Και τότε βλέπομ' όλοι, πως εχομ' ομορφιές,

μα έχομε και χάλια που είναι για να κλαις,

σαν βλέπω να βουτάνε κι οι φώκιες οι γριές

και γέροι με φαλάκρες μουστάκια και κοιλιές.

Και αγόρια τα καημένα, σαν ορτύκια σουβλιστά,

σαν κοκόρια μαδημένα, σαν τρυγόνια ξυδιαστά.

Ωχ άιντα |