Τα μαύρα μάτια (Σκαρβέλη)

[Μ’ αυτά τα μαύρα μάτια σου, καμωματού μικρή μου,

μου ‘χεις ανάψει μια φωτιά και καίει τη ψυχή μου.]]

Μη θέλεις να με τυραννείς, γιατί είμαι λυπημένος

και η αιτία θα ‘σαι εσύ, που θα χαθώ ο καημένος.

Αχ, μαυρομάτα μου μικρή, ναζιάρα και σκερτσόζα,

όταν περνάς απ’ το στενό με τσαχπινιά και πόζα,

ρίξε και ‘μένα μια ματιά, που λιώνω από τον καημό μου

[και δε θα χάσεις τίποτα, γλυκό μελαχρινό μου.]]