Στέκω και συλλογίζομαι

Σήμερα το πουλάκι μου, τ’ αηδόνι, τ’ αηδονάκι μου,

κίνησε να σιργιανίσει ως την κρυσταλένια βρύση.

Σαν τη φρεγάδα τη χρυσή που αρμενίζει Κυριακή,

σαν το έμορφο καράβι δέσαμε μες στο λιθάρι.

Στέκω και συλλογίζουμαι, θα ‘ρθω κυρά, ποντίζουμε,

τι να πάρω, τι να στείλω της αγάπης μου ένα μήλο.

Να στείλω μήλο σέπεται, η αγάπη μου μαραίνεται,

το κυδώνι μαραγκιάζει κι η αγάπη αναστενάζει.

Το κυδώνι μαραγκιάζει κι η αγάπη αναστενάζει.