Πριγκιπιώτισσα

Εσέ ζητούν τα μάτια μου

εσένα κι η καρδιά μου

μικρή μου Πριγκηπιώτισσα

γλυκιά Πολίτισσά μου (δις).

Δίχως εσένα πώς μπορώ πες μου μανούλι μου γλυκό

που μ' αφησες μονάχο χανουμάκι μου

δίχως εσένα πώς μπορώ πες μου μανούλι μου γλυκό

και τον καημό σου να 'χω αχ! μικράκι μου.

Πώς να ξεχάσω φως μου τα χαϊδάκια σου

τα δυο σου μαύρα μάτια τα φρυδάκια σου

έλα Πολίτισσά μου αχ! κι αρρώστησα

τον πόνο μου να γιάννεις Πριγκηπιώτισσα.

Γειά σου Σαμιωτάκη παραπονιάρη μου, γειά σου!

Γειά σου Γιώργη Αράπη με το βιολί σου, γειά σου λεβέντη μου!