Ο ζηλιάρης (Ροβερτάκη)

Είμαι ζηλιάρης και γι’ αυτό, το λέω δίχως να κρυφτώ,

[μία κι εγώ αγάπησα, ζηλιάρικο, αμέσως την παράτησα.]]

Η ζήλια, για να ξέρετε, ποτέ της δε γιατρεύεται,

[μοιάζει σαν δηλητήριο, ζηλιάρικο, είναι φριχτό μαρτύριο.]]

Ζηλιάρης εγεννήθηκα, όσο κι αν εκρατήθηκα

[και με τα ρούχα που φορώ, ζηλιάρικο, να μη ζηλεύω δεν μπορώ.]]

Όσες κι αν με γνωρίσανε, τη ζήλεια μ’ απορήσανε,

[είμαι ζηλιάρης και γι’ αυτό, ποτέ μου δε θα παντρευτώ.]]