Μικροπαντρεμένη Γρυπαίος

Μικρή, μικρή με πάντρεψε η μάνα μου κι εμένα,

μου ‘δωσε εκείνον που ήθελε και μ’ έστειλε στα ξένα.

Μου ‘δωσε άντρα πλούσιο, καλό και ξακουσμένο,

μ’ άσπρα μαλλιά στην κεφαλή, στα χρόνια περασμένο.

Δε μ’ άφησε να παντρευτώ, μ’ εκείνον π’ αγαπούσα,

που ήταν νιος και όμορφος και τονε λαχταρούσα.

Απ’ τον καημό αρρώστησα, κοντεύω να πεθάνω,

μαραίνομαι σαν το δεντρί και δεν μπορώ να γιάνω.