Απόστολος Χατζηχρήστος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
bill1961 (συζήτηση)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
bill1961 (συζήτηση)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
==Δισκογραφία==
==Δισκογραφία==
* [[Συνθέσεις του Απόστολου Χατζηχρήστου]]
* [[Συνθέσεις του Απόστολου Χατζηχρήστου]]
* [[Ο Απόστολος Χατζηχρήστος ως τραγουδιστής]]
* [[Ο Απόστολος Χατζηχρήστος ως τραγουδιστής σε συνθέσεις άλλων|Ο Απόστολος Χατζηχρήστος ως τραγουδιστής]]





Αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970

Απόστολος Χατζηχρήστος (1904 - 1959)


Βιογραφικά στοιχεία

Σφάλμα στη δημιουργία μικρογραφίας: Αγνοούμενο αρχείο
Ο Απόστολος Χατζηχρήστος

Ο Απόστολος Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1904 στο Κοκάριαλι της Σμύρνης. Πατέρας του ο Δημήτρης (Χρήστου το πραγματικό επώνυμο) από την Άνδρο και μητέρα του η Αναστασία από τη Σάμο. Σε μικρή ηλικία αρχίζει μαθήματα πιάνου και ακορντεόν σε ωδείο, ενώ μιλούσε γαλλικά και τούρκικα. Δεκαεπτά χρονών αιχμαλωτίσθηκε από τους Τούρκους.

Η οικογένεια του φεύγει από τη Σμύρνη το 1922 και εγκαθίσταται στη Τζιά. Ο ίδιος με τη βοήθεια του επίσης αιχμάλωτου θείου του δραπετεύει και μετά από ένα χρόνο καταφέρνει να βρει τους δικούς του. Η οικογένεια παίρνει προσφυγικό σπίτι και μετακομίζει στο Τουρκολίμανο. Ο νεαρός Χατζηχρήστου, εργάζεται ως τεχνίτης στα Ελληνικά Σωληνουργεία. Ταυτόχρονα ασχολείται με τη σύνθεση και το μπουζούκι. Το 1927 γνωρίζεται με τη Γαρυφαλλιά Σπανού με την οποία παντρεύεται το 1929 και αποκτούν τέσσερα παιδιά, δύο γιούς και δύο κόρες, από τα οποία επέζησαν μόνο οι κόρες.


Σφάλμα στη δημιουργία μικρογραφίας: Αγνοούμενο αρχείο
Στου Καλαματιανού - Τζιτζιφιές 1948: Όλοι οι μεγάλοι μαζί

Από το 1933-34 άρχισε να παίζει ακορντεόν και μαντολίνο στα ταβερνάκια του Πειραιά. Έχει ήδη γνωριστεί με το Στράτο Παγιουμτζή (συγγενή της γυναίκας του) και τους υπόλοιπους της «Τετράδας του Πειραιώς» και πείθεται να αφήσει το ακορντεόν και να τελειοποιηθεί στο μπουζούκι αλλά και στην κιθάρα. Περί το 1935 γνωρίζεται με το Γιάννη Παπαϊωάννου, με τον οποίο γίνονται αχώριστοι φίλοι και συνεργάτες. Από το 1935 και μετά, εμφανίζεται στα περισσότερα κέντρα διασκέδασης της εποχής. Στο «Δάσος» του Α. Βλάχου, στο Βοτανικό, με τους Παπαϊωάννου, Βαμβακάρη, Στράτο, Μπαγιαντέρα, Δελιά, Κερομύτη, Λορέντζο και Καρίπη. Αργότερα στου «Πικίνου» στο Θησείο με το Μαν. Χιώτη και το Γιώργο Μητσάκη, στον «Έλατο» με το Γιάννη «Μπιρ Αλλαχ» Σταμούλη το Μαρίνο Γαβριήλ το Γιάννη Μπαφούνη και το Λευτέρη Γουναρόπουλο. Μεταπολεμικά εμφανίζεται στο «Πιγκάλ», στου «Τζίμη του χοντρού» με το Βασίλη Τσιτσάνη και τη Μαρίκα Νίνου, στου «Καλαματιανού» στις Τζιτζιφιές το 1948 (στο συγκρότημα που συμμετείχαν όλοι οι μεγάλοι του ρεμπέτικου –τα καλύτερα μπουζούκια της εποχής), στη «Φλώριδα», στην «Τριάνα» του Χειλά το 1950, στη «Λουζιτάνια», στο «Φαληρικόν» και αλλού.

Εξαιρετικός συνθέτης με εντελώς προσωπικό ύφος, κάνει την πρώτη παρουσία του στη δισκογραφία, το 1938 με το τραγούδι του: «Κοκκινιώτισσα (Γιατί σκληρή και άπονη)» και τραγουδιστή τον φίλο του Γ. Κωνσταντινίδη (Μακαρόνα). Ο Χατζηχρήστος αν και γράφει ο ίδιος τους στίχους πολλών τραγουδιών του, συνεργάζεται όμως και με άλλους στιχουργούς, όπως ο Γ. Λελάκης, ο Κ. Μάνεσης, ο Γ. Φωτίδας κ.ά.. Ειδικά, από τη συνεργασία του με το Γιάννη Λελάκη προέκυψαν τραγούδια, όπως: «Αλήτη μ’ είπες μια βραδιά», «Παραπονιάρικο», «Καρδιά παραπονιάρα», «Χάροντας (Γλυκοβραδιάζει κι ο ντουνιάς)», κ.ά., άσχετα αν στις ετικέτες των δίσκων δεν αναγράφεται το όνομα του Λελάκη. Συγκλονιστικός και ως τραγουδιστής, τις περισσότερες φορές ερμήνευε ο ίδιος τα τραγούδια του ενώ τραγούδησε και τραγούδια των Παπαϊωάννου, Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Περιστέρη κ.ά. Ανεπανάληπτες υπήρξαν οι διφωνίες του με το Μάρκο Βαμβακάρη, σε τραγούδια όπως «Με πολεμάς μπαμπέσικα», «Μινόρε της αυγής», «Βεργούλες», «Πολίτισσα», «Φάνταζες σαν πριγκιπέσσα», «Χριστίνα» και πολλά άλλα.

Στη διάρκεια της κατοχής υπήρξε ενεργό μέλος της Αντίστασης. Από το 1953 περνάει, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι παλιοί «ρεμπέτες» στο περιθώριο. Επιβιώνει κάνοντας περιοδείες ανά την Ελλάδα. Στα 1957, ετοιμάζεται να φύγει για εμφανίσεις στην Αμερική. Δεν προφταίνει. Αρρωσταίνει. Καρκίνος στους πνεύμονες. Πέθανε σε ηλικία μόλις 55 χρονών στην Αθήνα, στις 5 Ιουνίου 1959.


Δισκογραφία


Πηγές

  • Ηλίας Βολιώτης Καπετανάκης: «Μάγκες αλήστου εποχής» (Εκδόσεις Μετρονόμος)
  • Τάσος Σχορέλης: «Ρεμπέτικη Ανθολογία» (Εκδόσεις Πλέθρον)
  • Κώστας Χατζηδουλής: «Ρεμπέτικη Ιστορία 1» (Εκδόσεις Νεφέλη)
  • Ένθετο στο CD: «Οι μεγάλοι του Ρεμπέτικου: Απόστολος Χατζηχρήστος 1937-1950» (Επιμέλεια Κώστα Χατζηδουλή)