συγκερασμός

Στη μουσική θεωρία, συγκερασμός καλείται η κατασκευή μιας μουσικής κλίμακας στην οποία οι λόγοι (τα πηλίκα) των συχνοτήτων των φθόγγων (των νοτών) που την αποτελούν δεν είναι ρητοί αριθμοί (δε μπορούν δηλαδή να γραφτούν ως κλάσματα ακεραίων, όπως για παράδειγμα 3/2 ή 32/27). Οι αντίστοιχες κλίμακες καλούνται συγκερασμένες. Οι συγκερασμένες κλίμακες προέρχονται από τις (αντίστοιχες) φυσικές ή ασυγκέραστες κλίμακες (που προϋπήρχαν στην ιστορία της μουσικής). Η υιοθέτησή τους (όπου αυτή λαμβάνει χώρα) εξυπηρετεί πρακτικούς σκοπούς (αναλύονται παρακάτω), εισάγει όμως αποκλίσεις στα διαστήματα μεταξύ των φθόγγων (σε σχέση με τα διαστήματα των αντίστοιχων ασυγκέραστων κλιμάκων).

Ειδικότερα στο ρεμπέτικο, ο όρος αναφέρεται την προσαρμογή των διαστημάτων των φθόγγων παραδοσιακών δρόμων έτσι ώστε να αντιστοιχούν σε διάστημα ημιτονίου ή πολλαπλασίων του (όπως ακριβώς συμβαίνει και στις συγκερασμένες κλίμακες της Δυτικής μουσικής). Τα όργανα που περιορίζονται στην απόδοση των συγκερασμένων μόνο κλιμάκων (δρόμων) λέγονται κι αυτά συγκερασμένα. Το μπουζούκι (στη σημερινή μορφή του, με τα τάστα) και η κιθάρα είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων οργάνων. Πρότυπο:Επέκταση