Πήρα την στράτα την κακιά

Πήρα τη στράτα, τη στράτα την κακιά,

τίποτα τώρα δεν μπορεί, να με κρατήσει,

[τι ταπείνωση με φέρνει, η ζωή με παρασέρνει

κι η καρδιά μου σε μισεί.]]

Για όλα φταις, για όλα φταις, για όλα φταις, μόνο εσύ.

Εσύ που μ’ άφησες, χωρίς να πεις μιλιά

και δεν ερώτησες ποτέ, ποτέ για μένα,

[στο θυμό σου κάποια μέρα, μου επέταξες τη βέρα

κι είμαι έρημο πουλί.]]

Για όλα φταις, για όλα φταις, για όλα φταις, μόνο εσύ.

Πήρα τη στράτα, τη στράτα την κακιά

ξέρω καλά πια τώρα τι με περιμένει,

[σε μιας πόρτας το πρεβάζι, με βροχή και με χαλάζι,

θ’ αργοσβήσω μια στιγμή.]]

Για όλα φταις, για όλα φταις, για όλα φταις, μόνο εσύ.