Πανούργα (Στελλάκης)

Εφτώχυνα και δε γυρνάς πια να με δεις, αχ, βρε κακούργα,

με κυνηγούσες γιατί ήμουν παραλής, ψευτοπανούργα.

R: Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λιώνω,

πες μου γιατί να μ’ αρνηθείς;

Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λιώνω,

ποτέ σου πια να μη χαρείς.

Κι οι φίλοι τώρα δε γυρνούν πια να με ιδούν, για ‘σέ κακούργα.

Κι οι συγγενείς μου ούτε αυτοί με χαιρετούν, ψευτοπανούργα.

R

Κι έτσι που με κατήντησες, σκέψου καλά, αχ, βρε μοβόρα.

Σαν ξεψυχήσω τότε θα ‘ναι πια αργά, μη φεύγεις τώρα.

R