Ο Βαγγέλης ο μπεκρής

Είμ’ ο Βαγγέλης ο μπεκρής, που ρίχνω φίνο ζάρι,

[στις λέσχες σαν με βλέπουνε, τρέμουνε σαν το ψάρι.]]

Με ξεύρουνε πως τα κολλώ κι εξάρες όλο φέρνω,

[οι μάγκες δεν με παίζουνε, γιατί όλο τους τα παίρνω.]]

Βρε Βαγγελάκη, άστ’ αυτά, δεν μας τα ξαναπαίρνεις,

[δεν είμαστε κορόιδα πια, δεν μας την ξαναφέρνεις.]]

Αν είσαι μάγκας κι έξυπνος, αν είσαι κεχλιμπάρι,

[τα ζάρια κούνα έμορφα και τότες ας τα πάρεις.]]