Η κουμπάρα (Ρούκουνα)

Κουμπάρα μου, με τρέλανες με τα καμώματά σου,

θα με πεθάνεις τον φτωχό μ’ αυτά τα πείσματά σου.

Αχ, όπως με κατήντησες, δεν επονεί η καρδιά σου,

[σαν το κεράκι μ’ έλιωσες μ’ αυτά τα πείσματά σου.]]

Έλα, κουμπάρα, πάψε πιά και νάζια μη μου κάνεις,

γιατί μ’ αυτά τα πείσματα στον Άδη θα με βάλεις.

Αχ, πες το ναι, κουμπάρα μου, γιατί θα με πεθάνεις,

[έλα να ζήσεις με τα μέ, τον πόνο μου να γιάνεις.]]