Ψευτοποκαδόρος

Σας το λέω είμαι μαγγιώρος και βαρβάτος ποκαδόρος,

παίζω πόκα, παίζω ζάρια, παίζω ρόμι κι όλα τ’ άλλα.

Μες στο κλόπι όσοι μπαίνουν, τρέμουν όλοι σαν με βλέπουν,

σας το λέω μη γελάτε, τα μαλλιά σας θα τραβάτε.

Στα παιχνίδια ξενυχτάω, προσπαθώ να τους τα πάρω,

που όλο το πρωΐ σαν φεύγω, ούτε για καπνό δεν έχω.

Πότε τρώω και πότε πίνω, πότε την κοιλιά μου σφίγγω

κι όταν πέφτω στο κρεβάτι δεν μπορώ να κλείσω μάτι.

Δε με νοιάζ’ αν δε μασάω, φτάνει ζάρια να κυλάω

και στην πόκα να πονταίρνω κι ας καεί και το κουβέρνο.

Αυτή η πόκα και το ζάρι ζωντανό με πάει στον Άδη,

τότε θα τα σταματήσω, σαν τα μάτια μου θα κλείσω.