Τρελοκόριτσο (Δραγάτση)

Κάθε πρωΐ σηκώνομαι, βρε τρελοκόριτσο μου,

με πόνους μέσα στην καρδιά και ζάλη στο μυαλό μου.

Και μες στον ύπνο μου πονώ, σε βλέπω στ’ όνειρό μου

κι η τρέλα σου αδιάκοπα, αυξάνουν τον καημό μου.

Σ’ αγάπησα να ‘χω ζωή κι οχι να με παιδεύεις,

[μα ‘σύ μ’ αυτές τις τρέλες σου το τέλος μου γυρεύεις.]]