Ο χαροκαμένος

Εκεί που δεν περίμενα, ριζώσαν στην καρδιά μου,

[ο Χάρος μου τα φύτεψε βαθειά στα σωθικά μου.]]

Αν ήταν πάθη φλογερά, με τον καιρό ξεχνιούνται,

[του Χάρου όμως οι πληγές ποτέ δε λησμονιούνται.]]

Όλα τα σπίτια του ντουνιά είναι χαροκαμένα,

[από του Χάρου τη φωτιά και μαυροφορεμένα.]]

Γι’ αυτό και μένα έκαψε, το σπίτι το δικό μου

[και θα ‘μαι απαρηγόρητος, μέχρι τον θάνατό μου.]]