Ο σκυλόμαγκας

-Σταμάτα ρε! Σταμάτα ρε!

Σταμάτα δε μου γουστάρουνε μπουζούκια εμέναν,

ας την κουβέντα ρε, νύχι δε θέλω.

-Παίξε ρε Παπατζή αδελφέ μου εσύ την φύσα σου,

με τα κουμπάκια σου τα όμορφα, Παναγίτσα μου, να τα, τα όμορφα.

Άκου ευχή για τα δάχτυλα, μωρ’ αδερφέ μου, που έχει, αμάν.

Νταρά, ντάμ. Αμάν, αμάν.

Αμάν, αμάν, αμάν, όχου, όχου, όχου,

ωχ, αμάν, αμάν, αμάν τ’ αηδόνια, όχου

και ο αγέρας, καλέ μου, που φυσάει, αμάν, αμάν,

ωχ, αμάν, αμάν, ρε που φυσάει κι εκείνος είν’ εχθρός μου,

καλέ μου, καλέ μου, Κόλια μου, αδερφέ μου, σ’ έφαγε το κουνέλι.