Ο γιατρός (Κατσαρός)

Αχ, δε μου λέτε, που ‘ν’ αυτός ο ντόκτορ,

[που γιατρεύει τις πληγές, αμάν ντόκτορ/-,]]

[για να γιάνει, αμάν, τις δικές μου

που ‘χω σε πολλές μεριές, αμάν ντόκτορ/-.]]

R: Ωχ, οι πληγές μου, μάθε, είναι μεγάλες

[και δεν έχουν γιατρειά, αμάν ντόκτορ/-]]

[κι η αγάπη μου με απαρνήθει,

έφυγε στα μακριά, αμάν ντόκτορ/-.]]

Αμάν, ντόκτορ, πες μου τι να κάνω,

[-/ωχ, δεν ησθάνουμαι καλά, αμάν ντόκτορ/-,]]

[κι η αγάπη μου με απαρνήθει,

έφυγε στα μακριά, αμάν ντόκτορ/-.]]

R