Μες την Καλλίπολη

Μες στην Καλλίπολη μια κούκλα και ζηλιάρα,

τα δυο ματάκια της πάντα πετούν φωτιές,

[δεν ξέρω πώς με πλάνεψ’ η κακιά γκρινιάρα,

με τα παιχνίδια και τις τόσες μαργιολιές.]]

Κάνει χτενίσματα με γούστο και με χάρη

κι από τις Παριζιάνες ξέρει πιο πολλά,

[με πλάνεψες μ’ αυτό σου τ’ όμορφο καμάρι,

Καλλιπολίτισσα, ναζιάρα μου γλυκιά.]]

Πάψε τη ζήλια σου, μικρή κακιά πλανεύτρα

και μη σ’ αρέσει πάντα να με τυραννάς,

[το ξέρεις η αγάπη μου δεν είναι ψεύτρα

κι όλο με ζήλια δείχνεις πόσο μ’ αγαπάς.]]