Χρόνια στον Πειραιά (Ρούκουνας)

[Χρόνια στον Πειραία, μαγκίτης κι αλανιάρης,|

φρότισε να μάθεις κι ύστερα να με πάρεις.][

[Είμαι παιδάκι έξυπνο, παίζω και μπουζουκάκι,|

όλος ο κόσμος μ’ αγαπά, είμαι και Σαμιωτάκι.][

[Στην πιάτσα που μεγάλωσα, όλοι με έχουν θαυμάξει,|

γιατί είμαι μάγκας, έξυπνος και σ’ όλα μου εντάξει.][

[Οι μάγκες με προσέχουνε κι όλοι με λογαριάζουν,|

όταν με βλέπουν κι έρχουμαι μαζί μου νταλγκαδιάζουν.][