Βρε μοίρα δε κουράστηκες

[Βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα,| 

ένα ταλαίπωρο κορμί, που το ‘χεις κάνει πτώμα.][

R: Έσβησα απ’ τη ζωή γιατί η μοίρα η σκληρή,

μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ, δεν αντέχω πια.

[Απ’ τα πικρά μου δάκρια, τα μάτια μου καήκαν,|  

[στην τωρινή κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν.][

R

[Ποιος άνθρωπος ωσάν και ‘μέ στα βάσανα κρατάει,|

μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει.][ R