Ο κυνηγός (Ρούκουνα)

Στο κυνήγι Βασιλάκη χτύπησα ένα πουλάκι μου και μου πέφτει σε ένα θάμνο πληγωμένο και το χάνω.

Το κυνήγι έχει χάρη μεσ΄ στα δάση να γυρνάς, να μυρίζεις το θυμάρι και πουλιά να κυνηγάς.

Στέκουμαι απελπισμένος μα δεν βγήκα και χαμένος, μια κοπέλα σαν τον κρίνο ξεπροβάλει από ‘να σκήνο.

Το κυνήγι έχει χάρη μεσ’ τη βαροχειμωνιά

να γυρίζεις το βραδάκι φορτωμένος με πουλιά

Και μου λέει με ένα νάζι, κυνηγέ μου μην σε νοιάζει, αφού είμαι εγώ κοντά σου μην μαραίνετε η καρδιά σου.

Το κυνήγι έχει χάρη μεσ΄ στα δάση να γυρνάς, να μυρίζεις το θυμάρι και πουλιά να κυνηγάς