Το παιδί του δρόμου Μητσάκης

Τα καρδιοχτύπια μου και τα ξενύχτια μου,

μου ‘χουνε φάει τη ζωή μου τη μισή,

[μ’ έκανες παιδί του δρόμου και στενάζω απ’ τον καημό μου

και για όλα, και για όλα φταις εσύ.]]

Καρδιές τσαλάκωσα, ψυχές φαρμάκωσα,

ίσως ακόμα κι ο Θεός να με μισεί,

[όσο και να μετανιώνω, κάθε κρίμα μου πληρώνω

και για όλα και για όλα φταις εσύ.]]

Σε σένα δόθηκα κι όμως προδόθηκα

μου κάνες μαύρη την καρδιά μου τη χρυσή

κι η ζωή μου σαν θα πάψει, ούτε κι ένας θα με κλάψει

και για όλα και για όλα φταις εσύ.

Μ’ έκανες παιδί του δρόμου και στενάζω απ’ τον καημό μου

και για όλα και για όλα φταις εσύ.