Τα δυο χαστούκια

Απόψε νύχτωσε χωρίς να βγει φεγγάρι

κι είναι το βράδυ, θλιμμένο, σκοτεινό

εσένα που ‘χα ‘γω μονάκριβο καμάρι

ποιος να σε χαίρετε κι εγώ πονώ.

Ποιος σε πήρε και μονάχος τώρα έμεινα

[να μπορούσα δυο χαστούκια να του έδινα] 2χ

κι απ’ το χάρτη της καρδιάς σου να τον έσβηνα.

Απ’ το μεράκι μου κι απ’ το βαρύ καημό μου

απόψε ήρθα μες το συνοικισμό

κι όποιος ξεμυάλισε το ταίρι το δικό μου

θα δώσει σήμερα λογαριασμό.

Ποιος σε πήρε και μονάχος τώρα έμεινα

[να μπορούσα δυο χαστούκια να του έδινα] 2χ

κι απ’ το χάρτη της καρδιάς σου να τον έσβηνα.

Απόψε μέθυσα και σπάω τα ποτήρια

στη γειτονιά σου που πίνω το κρασί

θέλω οι γειτόνοι σου να βγουν στα παραθύρια

να μαρτυρήσουνε πού είσαι εσύ.