Ο μεμέτης (Καλούμενος Σ.)

Μεμέτη μου, Μεμέτη μου, αμάν, αμάν

με σε περνώ το ντέρτι μου.

Που πας Μεμέτη μου, που πας, αμάν, αμάν

κι εμένα που μ’ απαρατάς.

Που πας Μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν

βιολιά βαρούν και πα να ειδώ, αμάν.

Είμαι Μεμέτης μερακλής, αμάν, αμάν

και ως στη τρίχα σεβνταλής.

Με φίλους πίνω και γλεντώ, αμάν, αμάν

και τη Μαριώ μου αγαπώ, αμάν.

Τέτοια ‘ναι τούτη η ζωή, αμάν, αμάν

κι όποιος μπορεί ας τη χαρεί, αμάν.