Του ψαρά ο γιος

Εγώ είμαι του ψαρά ο γιος ο όμορφος και ταπεινός όπου πάω να ψαρεύω, μαύρα μάτια, θα διαλέγω

Ρίχνω την πρώτη καμάκια, έλα Χριστέ και Παναγιά και πιάνω τρεις κοπέλες όμορφες σαν περιστέρες

Η μια ήταν απ' το Γαλατά, βαστά το νου της δυνατά κι άλλη απ' το Νιοχώρι του Χατζηγιαννάκη η κόρη

Η τρίτη η μικρότερη απ' όλες η ομορφότερη ήταν απ' τη Πόλη που την αγαπούσαν όλοι

Την αγάπαγα κι εγώ, να την πάρω δεν μπορώ το σπίτι της δεν ξέρω, που να πάω να τη γυρεύω