Στης γειτονιάς τα παραθύρια

Στης γειτονιάς, ώρε παιδιά, στης γειτονιάς τα παραθύρια,

στης γειτονιάς τα παραθύρια κάθονται δυο μαύρα φρύδια.

Ώρε, γι’ αυτά, γειά σας παιδιά, ώρε, γι’ αυτά ‘γω δεν κοιμούμαι,

ώρε, γι’ αυτά ‘γω δεν κοιμούμαι, πολλές φορές αναθυμούμαι.

Μα σαν περνώ, γειά σας παιδιά, μα σαν περνώ με καλημερίζουν,

μα σαν περνώ με καλημερίζουν, αχ, την καρδούλα μου ραΐζουν.