Το κατσαρό σκυλάκι σου

Το κατσαρό σκυλάκι σου,

μελαχροινή κυρά μου,

όταν το λούσεις και περνάς

από τη γειτονιά μου.

Με γάβγισε, με δάγκασε, μα εγώ το συγχωράω,

έχει κυρία όμορφη, γι' αυτό και τ' αγαπάω.

Περνάς με νάζι απ' το στενό,

κρατάς και το λουράκι,

του 'χεις και φιόγκο στο λαιμό,

του 'χεις και κουδουνάκι.

Με γάβγισε, με δάγκασε, μα εγώ το συγχωράω,

έχει κυρία όμορφη, γι' αυτό και τ' αγαπάω.

Το κατσαρό σκυλάκι σου

μου έχει μπει στη μύτη,

για δεν μ' αφήνει για να μπω

το βράδυ μες στο σπίτι.

Με γάβγισε, με δάγκασε, μα εγώ το συγχωράω,

έχει κυρία όμορφη, γι' αυτό και τ' αγαπάω.