Το άρρωστο κορίτσι

Ωρέ, κορίτσι σαν σα λούλουδο σωστό,

ωρέ, στην Πάρνηθα την πάνε,

ωρέ, η καημένη,

βαριά αρρωστημένη,

είν’ εκεί ψηλά, να βρει,

να βρει τη γιατρειά.

Ωρέ, τηε λιώνει η θε- η θέρμη το κορμί,

ωρέ, κι ο βήχας την καρδιά της,

ωρέ, η καημένη,

η παραπονεμένη τέτοιο κορμί,

κορμί θα φάει η μαύρη γη.

Ωρέ, ανθίζουν τα δε- τα δέντρα, τα κλαριά,

ωρέ και άνοιξη μυρίζει,

ωρέ η κημένη,

τα βλέπει πονεμένη παλιοντουνιά

ντουνιά κακούργε και φονιά.