Συριανή

Μέσα στη Σύρα μια μικρή,

κουκλίτσα, νοστιμούλα,

μεσ’ στην καρδιά με πλήγωσε

και μου τα πήρε ούλα.

Σαν τα λουκούμια, ολόγλυκα,

ήταν τα δυο της μάτια,

σαν με κοιτούσε μ' έσφαζε

και μ' έκανε κομμάτια.

Όταν την είδα τα 'χασα,

δεν ήξερα τι κάνω,

μαράθηκα σαν το δεντρί

κι έπεσα να πεθάνω.

Με σκλάβωσε, με τρέλανε,

μου πήρε τα μυαλά μου

και μ' αφησε παντοτεινή

φωτιά μεσ’ στην καρδιά μου. |