Μπήκε ο χειμώνας

Μπήκ’ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει

και παλτουδιά καινούρια πρέπει ν’αγοράσει,

μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό,

φράγκο δε δίνω κι ούτε νιάζομαι γι αυτό,

μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό,

φράγκο δε δίνω κι ούτε νιάζομαι γι αυτό.

Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει απο το κρύο,

θα την περνώ στην αγκαλιά σου μεγαλείο

κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό,

θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό

κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό,

θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό.

Κι αν δεν ανάβουμε, κουκλίτσα μου, μαγκάλι,

θα ‘μαι ζεστός μεσ’ στη δική σου την αγκάλη,

το πιο θερμό καλοριφέρ είν’ τα φιλιά,

σαν θα κοιμόμαστε, κουκλίτσα μ’ αγκαλιά,

το πιο θερμό καλοριφέρ είν’ τα φιλιά,

σαν θα κοιμόμαστε, κουκλίτσα μ’ αγκαλιά.

Κι έτσι δε θα ‘χουμε ανάγκη κι απο φώτα,

θα την περνούμε μια χαρά, ζωή και κότα,

βρε, θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ’ τις εννιά,

να μη μας πιάνει ξεροβόρι, παγωνιά,

βρε, θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ’ τις εννιά,

να μη μας πιάνει ξεροβόρι, παγωνιά.